இலங்கையில் 2024 செப்டெம்பர் 21 ஆம் திகதி நடைபெற்ற ஜனாதிபதித் தேர்தல் தொடர்பான Asia commune இன் கருத்தை நாங்கள் (asiacommune.org) வெளியிட்டோம். ஆவணத்தின்படி, ஜனாதிபதித் தேர்தலின் இரட்டை முடிவு குறித்து அது விவாதித்தது.

20/09/2024 அன்று asiacommune.org இலிருந்து மேற்கோள் காட்டப்பட்டது “செப்டம்பர் 21, 2024 அன்று தேர்தலுக்குப் பிறகு, இரண்டு கருத்துக் கணிப்பு முடிவுகள் வரவுள்ளன”. 1. மக்கள், மக்களே கொண்டு வந்த மாற்றத்தின் விளைவு 2. போலி இடதுசாரிக் குழுக்கள் மற்றும் இடதுசாரிகளாகக் காட்டிக் கொள்ளும் கட்சிகளின் அரசியலின் முடிவை அறிவிக்கும் முடிவு.

ஆசியா-கம்யூன் அறிவித்தபடி இரண்டு முடிவுகளும் வெளியிடப்பட்டன.

பல தசாப்தங்களாக, முதலாளித்துவத்தால் பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் ஜனாதிபதித் தேர்தலின் மூலம் வாக்களிப்பதன் மூலம் தங்கள் நிலையைச் சிறப்பாகச் செய்தார்கள். கடந்த 76 ஆண்டுகளில் ஆட்சி செய்த அனைத்து ஊழல் குடும்பங்களையும் மக்கள் தோற்கடித்தனர்.

அதற்குப் பதிலாக 1965 முதல் போலி இடதுசாரிக் கட்சியாக இருந்த ஜனதா விமுக்தி பெரமுனவின் (ஜேவிபி) தலைவர் அனுரகுமார திஸாநாயக்க புதிய ஜனாதிபதியாக நியமிக்கப்பட்டார். செப்டம்பர் 2024 இல் அவர்கள் தேசிய மக்கள் சக்தி (NPP) என்ற பெயரில் ஜனாதிபதித் தேர்தலில் போட்டியிட்டனர். . ஆனால் அதன் உள் பலமாக ஜனதா விமுக்தி பெரமுனா (ஜேவிபி) இருந்தது.

2024 செப்டம்பரில் அவர்கள் ஆட்சிக்கு வருவதற்கு முன், எந்தவொரு புதிய சமூகப் பொருளாதாரத் திட்டத்திலும் அவர்களுக்கு முன் பயிற்சி இல்லை. அதே போல், புதிய சமூக-பொருளாதார மாதிரிகளை பரிசோதிக்கும் புரட்சிகர குழுக்களுடன் சர்வதேச உறவுகளுக்கான முன் அனுபவங்கள் எதுவும் இல்லை. உலகம். பல தசாப்தங்களாக சிங்களப் பேரினவாதத்தால் பாதிக்கப்பட்ட தமிழ் மக்களுக்கு முன்னுரிமை கூட வழங்கப்படவில்லை. தெற்காசிய மக்களுடன் ஒற்றுமையைக் கட்டியெழுப்ப ஒரு முன்னோக்கு கூட இல்லை.

2024 ஆம் ஆண்டு செப்டெம்பர் 21 ஆம் திகதி முதல் சூழ்நிலையின் படி அனுரகுமார திஸாநாயக்க உலக முதலாளித்துவத்தின் இலங்கைப் பிரதிநிதியாக ஆனார். நொறுங்கிக் கிடக்கும் முதலாளித்துவ வீட்டிற்குள் அவர் மகிழ்ச்சியுடன் நுழைந்தார்.

இந்த நுழைவுடன் அவரது போலி இடதுசாரி முகம் முற்றிலும் முடிந்துவிட்டது. மேலும், நவம்பர் 14, 2024க்குப் பிறகு, முதலாளித்துவச் சட்டத்திற்கான அதிகாரத்தையும் அவர்கள் பெறுவார்கள். 225 திருடர்கள் இருந்த நிலையில் ஞானஸ்நானம் பெற்ற அரசியலமைப்பு சபைக்குள் அவர்கள் நுழைவார்கள்.

அதேபோன்று, இந்த நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் போட்டியிடும் ஏனைய போலி இடதுசாரிக் கட்சிகளும், அதே சித்தாந்தங்களை வழிநடத்தும் குழுக்களும் அரசியல் ரீதியாகவும் தேர்தலிலும் தோற்கடிக்கப்படும்.

டொனால்ட் டிரம்ப் (தீவிர வலதுசாரி) வாக்களிக்க தகுதியான அமெரிக்க குடிமக்களின் வெறும் 30% வாக்குகளைப் பெற்று தேர்தலில் வெற்றிபெற முடிந்தது. அவரை எதிர்த்து போட்டியிட்ட கமலா ஹாரிஸ் 29% வாக்குகள் பெற்றார். 40.3% அமெரிக்கர்கள் தேர்தலில் வாக்களிக்கவில்லை. இன்று உலகெங்கிலும் உள்ள முக்கிய தேர்தல்களிலும் இதே சூழலையே காணமுடிகிறது. 30% வாக்குகளைப் பெற்ற ட்ரம்பின் வெற்றி, இந்தியாவின் இந்து இனவெறி மோடி ஆட்சிக்கு வலு சேர்க்கும்.

உலக உழைக்கும் மக்களுக்கு இந்தத் தேர்தல் பொறியிலிருந்து ஒரு வழி தேவை. பாராளுமன்றத் தேர்தலின் இந்த தருணத்தில், ஆக்கப்பூர்வமாக சிந்திக்குமாறு ஆசிய கம்யூன் நவீன இடது மனப்பான்மை கொண்ட மக்களை கேட்டுக்கொள்கிறது.

தெற்காசியப் பகுதியில் உள்ள ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கான பிரச்சனைகளை விவரிப்பதை நிறுத்துமாறு கேட்டுக்கொள்கிறோம், அதற்கான தீர்வுகளை விவரிக்க முன்மொழிந்தோம். சர்வதேச நாணய நிதியம் (IMF), உலக வங்கி, உலக வர்த்தக அமைப்பு (WTO), ஆசிய வளர்ச்சி வங்கி ஆகியவற்றைப் பற்றி விவரிப்பதை மட்டும் நிறுத்திவிடுவோம், ஆனால் புதிய பொருளாதார மாதிரி மற்றும் வங்கி முறையை அனுபவிப்பதற்கான முயற்சியைத் தொடங்குமாறு கேட்டுக்கொள்கிறோம். உழைக்கும் மக்களுடன்.

அத்தகைய ஒரு புரட்சிகர பயணத்தை கட்டியெழுப்புவதற்கு, போலி இடதுசாரி இயக்கங்களை தோற்கடிப்பது மிகவும் அவசியம். அப்படி ஆகி வருகிறது. நாம் மகிழ்ச்சியாக இருக்க விரும்பினால், ஒரு புதிய பிராந்திய புரட்சிகர இயக்கத்தை உருவாக்க ஒரு ஆற்றல்மிக்க சக்தியை தியாகம் செய்ய வேண்டும். ஆசியா கம்யூன் அதற்காக வேலை செய்கிறது. இந்தப் போராட்டத்தில் கலந்துகொள்ள உங்களை ஆசியா கம்யூன் கேட்டுக்கொள்கிறது.

எங்கள் வலைத்தளம் – www.asiacomune.org

மின்னஞ்சல்- asiacommune22@gmail.com

revolutionaryfrontsouthasia@gmail.com

The post நாடாளுமன்றத் தேர்தல்கள் – இலங்கை (14 நவம்பர் 2024) ஆசியா கம்யூனின் அதிகாரப்பூர்வ அறிக்கை appeared first on Asia Commune.

We published (asiacommune.org) the opinion of Asia commune regarding the presidential election which was held on 21^st September 2024 in Sri Lanka. According to the document It discussed a double result of the presidential election.   

Quoted from asiacommune.org on 20/09/2024 “After the election on 21^st September 2024, two poll results are due”.

1. People, the result of change brought by the people themselves

2. Result notifying the end of the politics of pseudo leftist groups and parties posing as leftists.

Both results were released as announced by the Asia-Commune.

In decades, the people who has been suffering from capitalism that they did their level best from votes by the presidential election.  People defeated all the corrupted families who ruled them during last 76 years.

Instead of that replaced Anura Kumara Dissanayake as new president who is the leader of Janatha Vimukti Peramuna (JVP) which was a pseudo left oriented party since 1965. In September 2024, they contested the presidential election under the name of National People’s Power (NPP). But its internal strength was Janata Vimukti Peramuna (JVP).

They had no pre-training in any new social economic program before they electing to the power in September 2024. As well as there were no pre-experiences for international relations with the revolutionary groups those who are experimenting the new socio-economic models in the world. Even not been given a priority to the Tamil people who has been suffering from Sinhalese chauvinism in decades. There was no also a perspective to build up the solidarity with south Asian people.

According to the circumstances since 21^st of September 2024, Anura Kumara Dissanayake became the Sri Lankan representative of global capitalism. He has entered to the home of crumbling capitalism with joyfully.

With this entrance his pseudo leftist face was completely over. And also, after 14th November 2024, they will get the power to capitalist legislation too.  They will enter to the constitutional council with baptized mind where there were 225 thieves involved.

As same as, the other pseudo leftist parties and the groups who are contesting for this parliamentary election which are directing the same ideologies will also be defeated politically and also by the election.

Donald Trump (extreme right wing) was able to win the election by getting just 30% of the votes of U.S citizens eligible to vote. His opponent, Kamala Harris, received 29% of the vote. 40.3% of Americans were abstained the voting of the election. At the major elections in all over the world today can be seen the same this circumstance. Trump’s victory, which received 30% of the vote, will be strengthened India’s Hindu racist Modi regime.

The working people of the world will be needed a way out of this electoral trap. At this moment of parliament election, the Asia commune appeals to the modern left minded people to think as creatively.

we plea to stop describing the problems to the oppressed people in South Asian region and we proposed to describe the solutions.

We would like to plea, let’s stop only to describe about the International Monetary Fund (IMF), World Bank, World Trade Organization (WTO), Asian Development Bank but we plea to initiate making an effort to experience a new economic model and banking system with the working people.    

In order to build up such a revolutionary journey, much needed to defeat the pseudo leftist movements. It is becoming so. If we wish to be happy, needed to sacrifice an energetic power to create a new regional revolutionary movement. Asia Commune works for it. Asia Commune peals to you to join with this struggle.

Our website – www.asiacommune.org

E.mail-        Asiacommune22@gmail.com

revolutionaryfrontsouthasia@gmail.com

The post Parliamentary Elections – Sri Lanka (14th November 2024)Official Statement of the Asia Commune appeared first on Asia Commune.

امریکیوں کو یہ سننے کی عادت پڑ چکی ہے کہ ہر انتخاب ”ہماری زندگیوں کا اہم ترین (انتخاب) ہے“۔ اس سال دونوں امیدواروں نے ایک قدم آگے بڑھ کر یہ بحث عام کر دی ہے کہ یہ انتخابات امریکی تاریخ کے اہم ترین انتخابات ہیں۔ ”ٹرمپ کی حمایت یا مخالفت؟!“۔ دونوں بڑی پارٹیوں کی جانب سے اس سوال کو بقاء کا سوال بنا کر پیش کیا جا رہا ہے۔ لیکن ٹرمپ ازم کیا ہے؟ اس سوال پر بہت زیادہ ابہام موجود ہے۔ اس بیماری کی درست تشخیص کیے بغیر یہ سمجھنا ناممکن ہے کہ امریکی سماج کی سمت کیا ہے۔

انگریزی میں پڑھنے کے لیے یہاں کلک کریں

عدم استحکام کا عہد

ایک صدی سے زیادہ عرصہ تک امریکی حکمران طبقے نے حیران کن سیاسی استحکام کے مزے لوٹے ہیں۔ لیکن صورتحال 2016ء میں تبدیل ہونی شروع ہو گئی جب عام انتخابات میں دہائیوں سے جاری معاشی گراوٹ اور طبقاتی غم و غصہ پھٹ کر سطح پر نمودار ہو گئے۔ معاشی قوم پرستی اور تارکین وطن، خواتین اور دیگر محکوم اقوام کے حوالے سے شاونسٹ شعلہ بیانی کرتے ہوئے ٹرمپ نے اعلان کیا کہ وہ معاشی بحالی کرے گا اور ”سب سے پہلے امریکہ“ ہو گا۔ اس نے اپنے آپ کو واشنگٹن اسٹیبلشمنٹ کے خلاف ”باہر کا فرد“ بنا کر پیش کیا جو امریکی عوام کی بہتری کا خواہش مند ہے اور اس کے نتیجے میں اس نے ریپبلیکن پارٹی پر قبضہ کر کے اسے مکمل طور پر تبدیل کر دیا ہے۔

لبرلز ٹرمپ کے ابھار کو غیر معمولی اور قابل تاسف حادثہ دیکھتے ہیں اور پریشان ہیں کہ ”آمریت کی جانب“ مسلسل بڑھا جا رہا ہے۔ اگرچہ کچھ اعتراف کرتے ہیں کہ اس نے حقیقی مایوسی کو اپنی جانب متوجہ کیا ہے لیکن اسے عام طور پر ایک شاطر فرد بنا کر پیش کیا جاتا ہے جو اکیلے ہی ملک کا جمہوری پردہ چاق کر سکتا ہے۔ لیکن سیاسی رجحانات آسمان سے نازل نہیں ہوتے۔ ایک خیال کو ارتقاء پذیر ہو کر سماج میں جڑیں بنانے کے لیے در پیش مسائل کا حل سمجھا جانا ایک کلیدی عمل ہے۔

ٹرمپ کے ابھار کو سمجھنے کے لیے ہمیں یہ سمجھنا ہو گا کہ سماج میں خیالات کیسے جنم لیتے اور اثر انداز ہوتے ہیں۔ کارل مارکس نے اس حوالے سے 1859ء میں اپنی کتاب ”سیاسی معیشت پر تنقید میں حصہ“ کے دیباچے میں لکھا کہ:

”اپنے وجود کو برقرار رکھنے کے لیے افراد سماجی پیداوار میں حصہ ڈالتے ہوئے ناگزیر طور پر ٹھوس تعلقات میں بندھ جاتے ہیں جو ان کی خواہشات سے بالاتر ہوتے ہیں یعنی پیداوار کی مادی قوتوں کے ارتقاء میں کسی بھی سطح کی مناسبت سے پیداواری تعلقات۔ ان پیداواری رشتوں کی کلیت سماج کا معاشی ڈھانچہ بناتی ہے، حقیقی بنیاد، جس پر ایک قانونی اور سیاسی بالائی ڈھانچہ تشکیل پاتا ہے اور جس سے سماجی شعور کی ٹھوس شکلیں منسلک ہوتی ہیں۔ مادی زندگی کی پیداوار کا ذریعہ ہی سماجی، سیاسی اور دانشورانہ زندگی کے عمومی عمل کی تراش خراش کرتا ہے۔ یہ افراد کا شعور نہیں ہے جو ان کے وجود کا فیصلہ کرتا ہے بلکہ یہ ان کا سماجی وجود ہوتا ہے جو ان کے شعور کا تعین کرتا ہے۔ ارتقاء کے ایک مخصوص مرحلے پر سماج کی مادی پیداواری قوتیں موجودہ پیداواری رشتوں کے ساتھ ٹکراؤ میں آ جاتی ہیں یا اسی صورتحال کی قانونی اصطلاحات میں تشریح کی جائے۔۔ ان ملکیتی رشتوں کے ساتھ (ٹکراؤ) جو پہلے (موجودہ بالائی) ڈھانچے میں فعال تھے۔ پیداواری قوتوں کے ارتقاء میں معاون یہ تعلقات رکاوٹوں میں تبدیل ہو جاتے ہیں۔ پھر سماجی انقلاب کا عہد شروع ہوتا ہے۔ معاشی بنیادوں میں تبدیلیاں جلد یا بدیر پورے دیو ہیکل بالائی ڈھانچے کی تبدیلی کا موجب بن جاتی ہیں۔“

یعنی خیالات آسمان سے نازل نہیں ہوتے۔ وہ سماجی وجود کے عمل میں نمودار ہوتے ہیں جن کی مادی اور معاشی بنیادیں ہوتی ہیں۔ ٹرمپ نے ضرور امریکی سماج اور معاشی تعلقات میں موجود کسی ٹھوس چیز کو متوجہ کیا ہے جس نے اس کا پیغام زبان زدِ عام کر دیا ہے۔ بطور مارکس وادی ہمیں ہر صورت ”معاشی بنیادوں میں تبدیلیوں“ کی نشاندہی کرنی ہے جنہوں نے امریکی سیاسی بالائی ڈھانچے کو مکمل طور پر تبدیل کر دیا ہے۔

ٹرمپ ازم: ارتقاء کی نصف صدی

دوسری عالمی جنگ کے بعد امریکی سرمایہ داری پوری دنیا میں سب سے طاقتور سامراجی قوت بن کر ابھری۔ یورپ اور جاپان مکمل طور پر تباہ و برباد ہو چکے تھے۔ جنگ میں 3 کروڑ 65 لاکھ یورپی جبکہ 4 لاکھ 5 ہزار امریکی قتل ہو چکے تھے۔ یورپ کی سب سے طاقتور معیشت جرمنی کو 1890ء کی صنعتی پیداوار کی سطح پر دھکیلا جا چکا تھا۔ اس دوران امریکی صنعت پوری آب و تاب سے پیداواری عمل میں مصروف تھی۔

جنگ کے بعد سالہا سال امریکہ کا پوری دنیا میں بننے والی کل مینوفیکچرنگ میں 43 فیصد، اسٹیل میں 57 فیصد اور گاڑیوں میں 80 فیصد حصہ تھا۔ اس کے ساتھ نئی ٹیکنالوجیوں اور جنگی پیداواری ضروریات پوری کرنے کے لیے پیداواری قوتوں میں بڑھوتری نے سرمایہ دارانہ تاریخ کے سب سے خوشحال عہد کو جنم دیا جس کے ساتھ معیار زندگی میں شاندار بہتری ہوئی۔ صنعت دن رات فعال تھی، منافع بخش سرمایہ کاری کے وسیع ترین مواقع موجود تھے اور سرمایہ داری عمومی طور پر تیزی سے پھیل رہی تھی۔ 1945-46ء میں ایک دیوہیکل ہڑتالی لہر کے نتیجے میں بہتر اجرتیں اور سہولیات حاصل ہو گئیں اور عام امریکی محنت کشوں کو سماجی مراعات جیسے پینشن اور صحت انشورنس بھی میسر آ گئیں۔

اس عہد میں مینو فیکچرنگ اشیاء کی عالمی تجارت میں امریکی حصہ 1933ء میں 10 فیصد سے بڑھ کر 1953ء میں 29 فیصد ہو گیا۔ بیروزگاری کم تر سطح پر تھی، اجرتیں بڑھ رہی تھیں اور محنت کش آسانی سے مینوفیکچرنگ نوکریاں حاصل کر رہے تھے، جن کے ذریعے وہ گھر خرید رہے تھے اور خاندان بنا رہے تھے۔ 1946-73ء کے دوران حقیقی گھریلو آمدن میں 74 فیصد اضافہ ہوا اور امریکیوں کے لیے معیاری اور سستی رہائش، تعلیم، صحت، تفریحی وقت وغیرہ وغیرہ میسر رہے۔

ان سالوں نے امریکی محنت کش طبقے کے شعور پر گہرے اثرات مرتب کیے۔ کئی نسلوں میں یہ خیال پروان چڑھا کہ امریکی سرمایہ داری میں یہ حالاتِ زندگی ”معمول“ ہیں۔ آج بھی آپ کو پرانی نسلیں مل جاتی ہیں جو ماضی کو یاد کرتی ہیں کہ ”وہ اچھے دن“، ”جب ہم امریکہ میں اشیاء بناتے تھے“۔ کھانے کی جگہوں، ہائی اسکول فٹ بال کھیل، کوکا کولا اشتہارات اور نئے رہائشی مضافات کے نقوش ذہن میں ابھرنا شروع ہو جاتے ہیں۔ ٹرمپ دانستہ طور پر مسلسل ”امریکہ کو پھر سے عظیم بنا دو“ کا وعدہ کر کے اُس عہد کی پرانی یادوں کو استعمال کر رہا ہے۔

لیکن یہ معمول نہیں غیر معمول تھا اور اس کا ظہور جنگ کے بعد مخصوص سیاسی اور معاشی عوامل کے ادغام میں ممکن ہوا تھا۔ 1970ء کی دہائی میں ایک عالمی معاشی بحران اور زیادہ سنجیدہ سامراجی مخالفین کے دوبارہ ابھار میں امریکی حکمران طبقہ محنت کش تحریک پر حملہ آور ہو گیا اور سرمایہ داری ایک مرتبہ پھر اپنے تاریخی معمول کی جانب گامزن ہونے لگی۔

منافعوں پر مبنی معاشی منڈی کے دو خاصے، آٹومیشن اور آؤٹ سورسنگ، کروڑوں افراد کو ماضی میں میسر مستحکم زندگیوں کو دیمک کی طرح چاٹنا شروع ہو گئے۔ 1943ء میں کل امریکی نوکریاں کا 39 فیصد حصہ مینوفیکچرنگ نوکریاں تھیں جو 2010ء کی دہائی میں 8 فیصد رہ گئیں۔ بیورو برائے لیبر شماریات کی ایک 2020ء کی رپورٹ کے مطابق مینوفیکچرنگ نوکریاں ”پانچ (معاشی) بحرانوں میں گرتی رہیں اور ہر مرتبہ نوکریوں کی بحالی بحران سے پہلے کی سطح پر کبھی نہیں ہو سکی۔“

اصلاح پسند اور لیفٹ لبرلز اس کو ایسے بنا کر پیش کرتے ہیں جیسے یہ محض غلط پالیسیوں کا نتیجہ ہے۔ در حقیقت یہ رجحانات سرمایہ داری کی معاشی منطق کا حصہ ہیں۔ سرمایہ داری میں آٹومیشن کے پُر تضاد اثرات کی تشریح کرتے ہوئے مارکس نے ”اجرت، محنت اور سرمایہ“ میں بیان کیا کہ کیسے نئی مشینری کا تعارف؛

”محنت کشوں کی دیو ہیکل تعداد کو سڑکوں پر پھینک دیتا ہے اور جیسے جدت اور پیداوار بڑھتے جاتے ہیں ان (محنت کشوں) کی مزید چھوٹی تعداد فارغ ہوتی جاتی ہے۔۔ اگر ہم یہ تصور کر بھی لیں کہ وہ تمام افراد، جو مشینری کی وجہ سے براہ راست بیروزگار ہوئے ہیں اور آنے والی اگلی تمام نسل اسی صنعتی سیکٹر میں روزگار کا نتظار کر رہی تھی، اگر انہیں کوئی نیا روزگار مل بھی جاتا ہے۔۔ کیا ہم یقین کریں کہ یہ نیا روزگار اتنی ہی اجرت دے گا جتنی پچھلے روزگار میں مل رہی تھی؟ اگر ایسا ہو تو یہ سیاسی معیشت کے قوانین کے خلاف ہے۔“

اس پورے دور میں یہی سب کچھ عوام کی ایک قابل ذکر آبادی کے ساتھ ہوا ہے کیونکہ بہتر اجرت والی مینوفیکچرنگ نوکریوں کی جگہ مسلسل کم اجرتی سروس سیکٹر کی نوکریاں بڑھتی رہی ہیں جن میں سے اکثریت محض پارٹ ٹائم کام ہی دیتی ہیں۔ جن کی مینوفیکچرنگ نوکریاں بچ گئیں ان کی حقیقی اجرتوں میں مسلسل کمی ہوتی رہی۔ اس سارے عمل میں غیر فعال اور طبقاتی تعاون کرنے والی لیبر اشرافیہ حکمران طبقے کی معاونت کرتی رہی۔

ایلن گرین سپین اور ایڈرین وولڈرج نے ”امریکہ میں سرمایہ داری: متحدہ ریاستوں کی معاشی تاریخ“ میں بیان کیا ہے کہ:

”1900-73ء کے دوران امریکہ میں حقیقی اجرتوں میں سالانہ اضافہ 2 فیصد تھا۔ ان سالوں کا شمار کیا جائے تو اس کا مطلب یہ ہے کہ عمومی اجرت (اور اس سے جڑا عمومی معیار زندگی) ہر 35 سال بعد دگنی ہوتی رہی ہے۔ 1973ء میں اس رجحان کا اختتام ہوا اور امریکی بیورو برائے لیبر شماریات کے مطابق پیداواری اور غیر نگران مزدوروں کی عمومی حقیقی اجرتوں میں گراوٹ شروع ہو گئی۔ 1990ء کی دہائی میں ایک پیداواری مزدور کی عمومی گھنٹہ وار حقیقی اجرت 1973ء کے مقابلے میں 85 فیصد سے کم رہ گئی تھی۔“

2018ء میں پیو ریسرچ سنٹر (Pew Research Center)کی ایک رپورٹ نے اس کی تصدیق کی کہ، ”زیادہ تر امریکی محنت کشوں کے لیے حقیقی اجرتوں میں دہائیوں سے اضافہ نہیں ہوا“۔ اس عہد میں عدم مساوات میں دیو ہیکل اضافہ ہوا اور ڈیپارٹمنٹ برائے خزانہ کی 2023ء میں ایک رپورٹ کے مطابق اجرتیں مزید پرانتشار ہو گئیں، چھٹیوں میں گزرنے والا وقت کم ہونے لگا اور امریکی ریٹائرمنٹ میں آرام دہ زندگی گزارنے سے مسلسل دور ہوتے چلے گئے۔ ”نسلوں کے درمیان معاشی نقل و حرکت بھی کم ہو چکی ہے۔۔ 1940ء کی دہائی میں پیدا ہونے والے 90 فیصد بچے 30 سال کی عمر تک اپنے والدین سے زیادہ کمائی کر رہے تھے جبکہ 1980ء کی دہائی میں پیدا ہونے والے نصف بچے ہی اپنے والدین سے زیادہ کمائی کر رہے ہیں۔“

اس ساری صورتحال کا 2008ء کے عالمی سرمایہ دارانہ بحران سے پہلے ہی عوامی شعور پر در پردہ ہی صحیح لیکن دیو ہیکل اثر پڑ چکا تھا۔ 2008ء کی ”عظیم کساد بازاری“ کے بعد امریکی تاریخ کی طویل ترین اور کمزور ترین معاشی بحالی ہوئی۔

لازمیت اپنا اظہار حادثے کے ذریعے کرتی ہے

ظاہر ہے اس سب کا ایک سیاسی رد عمل ہونا ناگزیر تھا۔ 2016ء کے انتخابی دور کا آغاز اس امید سے ہوا تھا کہ یہ جیب بش اور ہیلری کلنٹن کے درمیان ایک ”معمول“ کا ٹاکرا ہو گا۔ لیکن ایک معیاری مرحلہ عبور ہو چکا تھا۔ جلد ہی واضح ہو گیا کہ کروڑوں امریکی محنت کش اب اسٹیبلشمنٹ سیاست دانوں سے متنفر ہو چکے ہیں۔

برنی سینڈرز کے گرد محنت کشوں اور نوجوانوں میں موجود ترقی پسند قوتیں مجتمع ہو گئیں جو ایک نیم ”سوشلسٹ“ پروگرام پیش کر رہا تھا جس میں مفت کالج تعلیم، شعبہ صحت میں اصلاحات اور عوامی ترقیاتی منصوبوں کے ذریعے نوکریاں دینا شامل تھا۔ اس دوران ٹرمپ نے جنگجوانہ انداز میں رائٹ وِنگ رجحان رکھنے والے افراد کے زیر سطح غم و غصے کو بھڑکایا۔ کئی ٹرمپ حامی سینڈرز کی مہم سے ہمدردی کرتے تھے اور انہیں جیتا جا سکتا تھا۔ لیکن برنی سینڈرز کے برعکس، جو ڈیموکریٹک پارٹی کنونشن میں پارٹی کے سامنے سرنگوں ہو چکا تھا، ٹرمپ آخری وقت تک بے باکی سے لڑتا رہا۔ ایک طرف سینڈرز اپنی پارٹی اسٹیبلشمنٹ کی حصہ امیدوار کو وفا داری کا یقین دلا رہا تھا اور دوسری طرف ٹرمپ تمام رکاوٹوں کو روندتا ہوا اپنی پارٹی کا امیدوار بننے میں کامیاب ہو گیا۔

انتخابات قریب آنے کے ساتھ کلنٹن نے اپنی امیدواری کو سٹیٹس کو کا تسلسل قرار دیا اور کہا کہ ”بطور صدر میں ڈیموکریٹک کامیابیوں کا ریکارڈ آگے بڑھاؤں گی۔ میں صدر اوبامہ کی کامیابیوں کا دفاع کروں گی اور انہیں مزید آگے بڑھاؤں گی“۔ لیکن وہ یہ بھول گئی کہ تاحیات (ڈیموکریٹک پارٹی) حامیوں سمیت کروڑوں افراد کے لیے اوبامہ میراث کے تسلسل کا مطلب الام و مصائب سے بھری زندگی کا ہی تسلسل تھا۔ اس کے معنی بند فیکٹریاں، رسٹ بیلٹ قصبوں (امریکہ میں سابق مینوفیکچرنگ علاقے۔ مترجم) کی جاری بربادی، نشے کی قومی وباء اور کم اجرتی سروس سیکٹر کی نوکریوں کا بڑھنا تھا۔

دوسری طرف ٹرمپ اپنے آپ کو ایک باہر کا فرد بنا کر پیش کرتا رہا جس کا عزم واشنگٹن جوہڑ کو خالی کرنا تھا۔ اس نے بالکل مختلف پیغام دیا کہ ”ہماری تحریک کا مقصد ایک ناکام اور کرپٹ سیاسی اسٹیبلشمنٹ کا متبادل ایک نئی حکومت ہے جسے آپ، امریکی عوام کنٹرول کرو گے۔۔ سیاسی اسٹیبلشمنٹ نے ہماری فیکٹریاں اور نوکریاں برباد کر دی ہیں جو میکسیکو، چین اور دنیا کے دیگر ممالک میں جا رہی ہیں۔ یہ ایک عالمی طاقت کا ڈھانچہ ہے جو ان معاشی فیصلوں کا ذمہ دار ہے جنہوں نے ہمارے محنت کش طبقے کو لوٹ لیا ہے، ہمارے ملک کی دولت چوری کر لی ہے اور یہ سارا پیسہ مٹھی بھر بڑی اجارہ داریوں اور سیاسی ہستیوں کی جیبوں میں ڈال دیا ہے۔“

جب آپ ان پیغامات اور ان کے سیاق و سباق کا موازنہ کریں گے تو یہ واضح ہو جائے گا کہ ٹرمپ کیوں 2016ء کے انتخابات میں فاتح تھا۔

یقینا یہ شعلہ بیانی محض سفاک لفاظی اور شاطر چالبازی ہے۔ در حقیقت 2015ء میں ٹرمپ نے ایک نجی ملاقات میں ییل (Yale)یونیورسٹی کے بزنس پروفیسر جیفری سونن فیلڈ کو بتایا تھا کہ وہ دانستہ طور پر برنی سینڈرز کا اجارہ داریوں کے خلاف پیغام کو چرا رہا ہے کیونکہ یہ مؤثر ہے۔ لیکن کسی بھی حقیقی اسٹیبلشمنٹ مخالف قوت کی عدم موجودگی میں ٹرمپ غم و غصے کے لہر پر تیرتا ہوا وائٹ ہاؤس جا پہنچا جس میں غیر جمہوری الیکٹورل کالج نے کلیدی کردار ادا کیا جسے بانیان مملکت نے بنایا ہی اس مقصد کے لیے تھا کہ اس طرح کے ”پاپولر جذبات“ کا مقابلہ کیا جا سکے۔

حکمران طبقے کے نکتہ نظر سے ٹرمپ ایک ”بے قابو عنصر“ ہے جس نے ریپبلیکن پارٹی اور صدارت پر قبضہ کر لیا ہے۔ حکمران طبقے کی اکثریت شدید متنفر تھی کہ اتنا تنگ نظر، خود غرض اور غیر متوقع انسان ان کا نظام چلا رہا ہے۔ مارکس نے وضاحت کی تھی کہ ”جدید ریاست کی عاملہ پورے حکمران طبقے کے روزمرہ معاملات چلانے کی ایک کمیٹی سے زیادہ کچھ نہیں“ اور اس کام کے لیے سب سے زیادہ سنجیدہ سرمایہ دار ٹرمپ پر اعتماد کرنے کے لیے بالکل تیار نہیں تھے۔

تمام ہلڑ بازی اور اسکینڈلوں کے پس پردہ اس کی صدارت کا خاصہ وہی روایتی ریپبلیکن پارٹی پالیسیاں تھیں جن میں اس کا مشہور زمانہ کارپوریٹ ٹیکس کو کم کرنا بھی شامل تھا۔ تحفظاتی پالیسیوں کے عالمی رجحانات سے مطابقت میں اس نے محصولات لاگو کیے جن میں سے زیادہ تر کو بائیڈن نے جاری رکھا۔ اس کی قسمت اچھی تھی کہ ان سالوں میں عمومی معاشی استحکام موجود تھا اور ساتھ ہی پیش رو اوبامہ اور بش کی طرح خسارہ اخراجات (دیوہیکل اخراجات کی وجہ سے خسارے کو پیسے چھاپ کر پورا کرنا۔ مترجم) بھی جاری رکھے گئے۔ 2019ء میں افق پر ایک معاشی بحران کے آثار نمودار ہو چکے تھے لیکن اس نے کامیابی سے معاشی بربادی کا سارا ملبہ کرونا وباء پر ڈال دیا۔ مسلسل انتشار کے نتیجے میں ”اور کوئی بھی لیکن ٹرمپ نہیں!“ موڈ نے جنم لیا جس کی بنیاد پر بائیڈن بمشکل وائٹ ہاؤس تک پہنچا۔ لیکن انتخابات دھاندلی اور بائیڈن حکومت میں دیوہیکل افراط زر نے ٹرمپ کی ریپبلیکن پارٹی پر گرفت مزید مضبوط کر دی ہے۔

بین الطبقاتی انتخابی اتحاد

بورژوا میڈیا میں یہ عام روش ہے کہ امریکی سیاست کو دو بلاکوں کے حوالے سے پیش کیا جائے جس میں لبرل میڈیا تمام ”ٹرمپ حامیوں“ کو بنیادی طور پر ایک قسم کا رجعتی ہجوم بنا کر پیش کرتا ہے۔ یقینا ٹرمپ کے کچھ گرم جوش حامی شدید رجعتی ہیں جن میں کچھ فسطائی گروہ بھی شامل ہیں۔ رجعتی چھوٹے کاروباریوں کی ایک پرت بھی اس کی حامی ہے۔ لیکن حقیقت یہی ہے کہ ٹرمپ کے حامیوں کی ایک بڑی تعداد محنت کش افراد ہیں جن کی زندگیاں گلی سڑی سرمایہ داری نے تباہ و برباد کر دی ہیں۔

کئی افراد کے لیے وہ ڈیموکریٹوں کے مقابلے میں ”کم تر برائی“ ہے۔ وہ اس کے اعلانیہ شاونزم کی وجہ سے نہیں بلکہ اس کے باوجود اس کی حمایت کرتے ہیں۔ مثلاً ایک 2024ء پیو ریسرچ رائے شماری کے مطابق 91 فیصد ریپبلیکن ووٹر ”بہت زیادہ یا کچھ پُر اعتماد“ تھے کہ معاشی پالیسی کے حوالے سے ٹرمپ اچھے فیصلے کر سکتا ہے جبکہ صرف 26 فیصد ”اس کے ذاتی افعال کو پسند کرتے ہیں“۔

وال سٹریٹ جرنل نے ایک فورڈ محنت کش کا انٹرویو کیا جو یونائیٹڈ آٹو ورکرز یونین کا ممبر تھا اور 2016ء میں ٹرمپ انتخابی مہم تک غیر سیاسی تھا۔ جب اسے ٹرمپ کی حمایت کے حوالے سے پوچھا گیا تو اس نے جواب دیا کہ ”مجھے پتا تھا کہ ڈیموکریٹس کے پاس 1990ء کی دہائی میں لیفٹ محنت کش افراد موجود تھے۔ ٹرمپ کوئی غیر معمولی دماغ نہیں ہے۔ اس نے بس جان لیا ہے کہ ملک میں کیا ہو رہا ہے اور وہ بہادر ہے کہ ان افراد کے خلاف کھڑا ہوا ہے۔ تارکین وطن کی دیو ہیکل تعداد، گرین نیو ڈیل۔۔ یہ سب بکواس ہے۔ اس سے محنت کش طبقے کو کچھ حاصل نہیں ہو گا۔“

لیبر قائدین اور لیفٹ اصلاح پسندوں کی طبقاتی اتحاد پالیسی کا نتیجہ یہی کنفیوژن اور بگڑا ہوا نکتہ نظر نکلتا ہے۔ امریکی محنت کش طبقے کو اپیلیں کر کے ٹرمپ نے کئی افراد کی حمایت حاصل کر لی ہے جو اپنے آپ کو محنت کش سمجھتے ہیں۔ اس لیے 2024ء میں ریپبلیکن پارٹی پلیٹ فارم نے وعدہ کیا کہ وہ ”امریکی محنت کشوں اور کسانوں کا غیر منصفانہ تجارت کے خلاف دفاع کریں گے“، ”امریکی خواب واپس آئے گا اور دوبارہ سستا ہو گا“ اور ”تاریخ کی عظیم ترین معیشت تعمیر کی جائے گی“۔ یہ ایک علیحدہ بحث ہے کہ یہ کام سرمایہ دارانہ بحران میں ناممکن ہے۔

ایک عوامی کمیونسٹ پارٹی اگر ایک ایسا طبقاتی پروگرام دے جس کا مقصد سب کے معیار زندگی میں بہتری ہو تو وہ ٹرمپ کے کئی محنت کش حامیوں کو جیت سکتی ہے۔ حل یہ نہیں ہے کہ تارکین وطن کو مورد الزام ٹھہرایا جائے یا موسمیاتی تبدیلی کے لیے اٹھائے جانے والے اقدامات پر حملہ کیا جائے۔۔ بلکہ فارچون 500 کمپنیوں کو محنت کش کنٹرول میں قومیاء کر ایک جمہوری منصوبہ بند معیشت تعمیر کی جائے۔ لیکن محنت کش طبقے کی قیادت کے بحران میں یہ پرتیں رائٹ وِنگ کی حامی بنی ہوئی ہیں۔

کیا ٹرمپ ایک آمریت کا خواہش مند ہے؟

ٹرمپ کے ابھار اور خاص طور پر پہلی صدارت اور پھر 2021ء میں 6 جنوری کے دن امریکی کانگریس پر حملے کے بعد، لبرلز نے رونا دھونا ڈالا ہوا ہے کہ امریکہ کو فسطائیت اور آمریت سے خطرہ ہے۔ یہ ایک سطحی موازنہ ہے اور ڈرانے کی ایک چال ہے تاکہ ڈیموکریٹس کے لیے حمایت حاصل ہو۔

قیاس آرائی کی جا سکتی ہے کہ ٹرمپ آخر ”چاہتا“ کیا ہے لیکن یہ کوئی فیصلہ کن سوال نہیں ہے۔ اصل اہم نکتہ یہ ہے کہ موجودہ طبقاتی قوتوں کے توازن میں ٹرمپ ایک آمریت لاگو کرنے کی پوزیشن میں ہی نہیں ہے، چاہے وہ ایک فسطائی ریاست ہو یا ایک عدم مستحکم عسکری آمریت۔ یہ ٹرمپ کی ذاتی خواہشات کا سوال نہیں ہے بلکہ طبقات کے درمیان سماجی تعلقات کا سوال ہے۔ آج کے امریکہ میں کوئی بھی سرمایہ دارانہ ریاست 12 کروڑ سے زائد امریکی محنت کشوں کو نظر انداز نہیں کر سکتی جو امریکی سماج کو چلاتے ہیں اور دہائیوں کی نیند کے بعد اب جاگ رہے ہیں۔

اینگلز نے ”لڈوگ فیورباخ اور کلاسیکی جرمن فلسفے کا خاتمہ“ میں بیان کیا تھا کہ جب ہم تاریخ کا تجزیہ کریں تو ”سوال یہ نہیں ہے کہ ایک فرد واحد، چاہے وہ کتنا ہی عظیم (اہم) ہو، اس کی خواہشات کیا ہیں بلکہ اصل خواہشات وہ ہیں جو دیو ہیکل عوام، پوری قوم اور پھر ہر قوم میں موجود پورے طبقات کو متحرک کرتے ہیں۔“

فسطائیت ایک منفرد عسکری آمریت ہے جس کی بنیاد غم و غصے سے بپھری پیٹی بورژوازی ہوتی ہے جس کے ذریعے منظم محنت کش طبقے کو کچل دیا جاتا ہے۔ اٹلی، جرمنی اور اسپین میں اقتدار حاصل کرنا تاریخ کا ایک

امریکہ میں ایسی کوئی صورتحال نہیں ہے جہاں دیوہیکل قوت رکھنے والا محنت کش طبقہ ابھی تک کسی شکست سے دوچار نہیں ہوا ہے۔ ٹرمپ کے لیے قریب المدت میں یا کچھ عرصے میں ایک بونا پارٹسٹ عسکری آمریت بھی ممکن نہیں ہے۔ اس کے لیے طبقاتی جدوجہد کو ایک بند گلی میں داخل ہونا ہو گا اور پھر ٹرمپ کو عسکری قوتوں کے قابل ذکر حصے کی حمایت درکار ہو گی۔۔ فی الحال ایسی کوئی صورتحال نہیں ہے۔

2020ء میں بائیڈن سے شکست خوردہ ہونے کے بعد ٹرمپ اقتدار پر قابض رہنا چاہتاتھا اور اس کوشش میں اس نے کئی آپشنز کا تجربہ کیا۔ لیکن امریکی حکمران طبقہ اپنی گرفت دوبارہ مضبوط کرنے کے لیے پاگل ہو چکا تھا اور اس سلسلے میں اس کی کسی صورت مدد نہیں کی جا سکتی تھی۔ کانگریس پر حملے سے پہلے واشنگٹن پوسٹ نے ایک رائے شائع کی جس پر دس سابق سیکرٹری دفاع کے دستخط موجود تھے جنہوں نے انتخابی نتائج پر ٹرمپ کی ہٹ دھرمی کی شدید مخالفت کی تھی۔ کانگریس پر حملہ کرنے والے ٹرمپ حامی عام افراد تھے جو اگر وسیع تر منظر نامے میں دیکھے جائیں تو آٹے میں نمک کے برابر تھے۔ ان کے پاس کوئی منصوبہ یا حکمران طبقے کی کوئی حمایت موجود نہیں تھی اور ان کا حقیقی طور پر اقتدار پر قبضہ کرنے کا رتی برابر امکان بھی موجود نہیں تھا۔

ٹرمپ کوئی ”معمول“ کا سیاست دان نہیں ہے اور اس کی شعلہ بیانی آمرانہ ہی ہوتی ہے۔ لیکن اس کے حامی یقینا ایک فسطائی تحریک سے نہیں ہیں اور اس کا ابھار امریکی عوام میں رائٹ وِنگ سیاست کی جانب ایک بنیادی جھکاؤ کی عکاسی نہیں ہے۔ اس کے برعکس یہ عدم استحکام اور محنت کش طبقے کے سامنے ایک مربوط طبقاتی متبادل کی عدم موجودگی کا اظہار ہے۔ محنت کش طبقہ انقلابی جدوجہد میں کئی شکستوں سے دوچار اور تھکاوٹ کا شکار ہو گا تو ہی ٹرمپ کے لیے ایک عسکری آمریت مسلط کرنے کا آپشن کھل سکتا ہے۔ لیکن اس وقت صورتحال مکمل طور پر الٹ ہے یعنی ہم اگلے کئی سال طبقاتی جدوجہد میں دیو ہیکل اور تاریخی اٹھان دیکھیں گے۔

امریکی سرمایہ داری کو ”دوبارہ عظیم“ نہیں بنایا جا سکتا

2016ء میں ایک قصبے کے ہال میں باراک اوبامہ سے پوچھا گیا کہ محنت کشوں کا مستقبل کیا ہے کیونکہ نوکریاں مسلسل ختم ہو رہی ہیں۔ کیونکہ اوبامہ دو بار صدر بننے کے بعد تاحیات صدارت کی دوڑ سے باہر ہو چکا تھا، اس نے معمول سے ہٹ کر زیادہ سچ بولتے ہوئے آٹومیشن اور بیرون ملک نوکریوں کی منتقلی پر بات کرتے ہوئے کہا کہ کچھ نوکریاں ”اب کبھی واپس نہیں آئیں گی“۔ ٹرمپ کا وعدہ کہ ”وہ تمام نوکریاں واپس لائے گا“، لیکن اوبامہ نے سوال کیا کہ ”آپ یہ کیسے کریں گے؟ آپ کیا کریں گے؟۔۔ آپ کے پاس کیا جادو ہے؟“

یہ سرمایہ داروں اور ان کے سیاست دانوں کے لیے ایک کڑوا سچ ہے۔ ان کے پاس ایسی کوئی جادوئی چھڑی نہیں ہے جس کے ذریعے معاشی بڑھوتری اور استحکام بحال کیا جائے۔ کوئی سرمایہ دار سیاست دان سرمایہ دارانہ معیشت کی سمت کو کنٹرول نہیں کر سکتا۔ سرمایہ داری اپنی سرشت میں پر انتشار پیداوار ہے اور بورژوا انتخابات محض یہ فیصلہ کریں گے کہ امریکی سرمایہ داری کی ڈوبتی کشتی کا اگلا کپتان کون ہو گا۔

ٹرمپ کا ابھار طویل رجحانات کا انجام ہے۔۔ دہائیوں سے جاری امریکی سرمایہ داری کا نامیاتی انحطاط، لیفٹ اور محنت کش قیادت کی تاریخی تنزلی۔ اس کو شکست دینے کے کسی بھی تناظر میں طویل تاریخ کا جائزہ بھی لینا ہو گا۔ ڈیموکریٹس وقتی طور پر بیلٹ بکسوں کے ذریعے ٹرمپ کا راستہ روکنے میں کامیاب ہو سکتے ہیں لیکن وہ کبھی بھی نظام کے ناگزیر تضادات کو حل نہیں کر سکتے۔ جب تک ایسے امیدوار موجود ہوں گے جو سٹیٹس کو اور سیاسی کرپشن کے خلاف جدوجہد کی شعلہ بیانی کریں گے، اسٹیبلشمنٹ سیاست دان سیاسی منظر نامے پر ان کی جاری حاکمیت کو روکنے میں ناکام رہیں گے۔ لیکن رنگ بے رنگ ”پاپولزم“ کافی نہیں ہے، صرف ایک سوشلسٹ انقلاب ہی مستحکم نوکریوں اور پوری عوام کے لیے بہتر معیار زندگی کی ضمانت دے سکتا ہے تاکہ ہر قسم کی رجعتی شعلہ بیانی کی معاشی بنیادیں ہی ختم ہو جائیں۔

ایسے پروگرام کی فتح مند جدوجہد کے لیے کمیونسٹوں کو تمام سرمایہ دارانہ سیاسی پارٹیوں کے خلاف کھڑا ہونا ہو گا۔ ڈیموکریٹس اور ریپبلیکنز دونوں محنت کش طبقے کے دشمن ہیں جو امریکی سرمایہ داری کے نامیاتی انحطاط کا کچھ نہیں کر سکتے۔ تجربہ سکھاتا ہے کہ ”کم تر برائی“ کو ووٹ ڈالنا بیکار ہے اور در حقیقت وہ زرخیز زمین تیار کرتا ہے جس پر ”بڑی برائی“ پوری شد و مد کے ساتھ واپس اُگ آتی ہے۔ ہمیں ہر صورت اپنے سیاسی پرچم کو بے داغ رکھنا ہے اور مستقبل کی تیاری کرنی ہے۔ ہمیں شعوری ادراک ہونا چاہیے کہ جن عوامل نے ٹرمپ جیسا کردار ابھارا ہے وہی اعلانیہ طبقاتی جنگ کی راہ بھی ہموار کر رہے ہیں۔ کیونکہ ٹرمپ اپنے وعدے پورے نہیں کر سکتا اس لیے وہ بھی اپنے حامیوں کی نظر میں رسوا ہو گا۔

ہماری فوری ذمہ داری ہے کہ ہم ایک طبقاتی طور پر آزاد اور منظم کمیونسٹ پارٹی کو تعمیر کریں جو حتمی طور پر محنت کش طبقے کی اکثریت کو دونوں پارٹیوں سے جیتے گی۔ آگے بڑھنے کا ایک ہی راستہ ہے کہ امریکہ میں سیاسی پولرائزیشن کو طبقاتی بنیادوں پر استوار کیا جائے اور محنت کش طبقے کے درست غم و غصے کو مشترکہ دشمن کی جانب منظم کیا جائے۔۔ یعنی بذاتِ خود سرمایہ دارانہ نظام۔

Source By – www.marxist.pk

The post ٹرمپ ازم کیا ہے؟ – RCP | انقلابی کمیونسٹ پارٹی appeared first on Asia Commune.

පලස්තීනුවන්ට එරෙහීව ඊශ්‍රායල ගෙන යන වර්ග සංහාරය සහ ලංකාවේ සිංහල ආන්ඩු සුළුතර දෙමළ ජනයාට එරෙහීව ගෙන ගිය වර්ග සංහාරයෙහි සමාන කම් තිබෙනවා. 

එහෙත් ලංකාව ව්‍යවස්ථානූකුලව වර්ණභේදවාදී රාජ්‍යයක් නොවුනද ඊශ්‍රායලය ව්‍යවස්ථාවෙන්ම වර්ණ භේදවාදී රාජ්‍යයක් . එහි ස්වාධිපත්‍යය පිහිටා ඇත්තේ යුදෙව් ජනයාට පමනයි. ඊශ්‍රායලය තුල සිටින පලස්තීන ජනයාට ඒ හා සමාන අයිතිවාසිකම් හිමිවන්නේ නැහැ. ඊට අමතරව ඊශ්‍රායලය විසින් බලහත්කාරයෙන් වාඩීලා සිටින ජනයාට කිසිදු අයිතියක් තියා , ජීවත්වීමට තිබෙන අයිතියත් අහිමිවෙලා.

මෙම සාකච්චාවේදී කරුනු පැහැදිලි කලේ පලස්තීන සිවිස් සමාජ ක්‍රියාකාරීනියක්. එහි දී හෙලිදරව්කල කරුණු අනුව ඊශ්‍රායලය කොතරම් බිහිසුනු වර්ණභේදවාදී රාජ්‍යයක් ද කියා හිතෙනවා. 

ඉතා දරුණු විදියට පලස්තීනුවන්ගේ ජීවිත පාලනය කරන ඊශ්‍රායලය .. ඔවුන් ගේ කන බොන දේ සිට ගමන් කල යුතු වෙලාවල් පවා පාලනය කරනවා.

ඊශ්‍රායලය තුල සිරගත කරසිටින පලස්තීන දරුවන් ගනන 22,000 කට අධිකයි. ඒසේම කාන්තාවන් සහ ළදරුවන් ඔවුන්ට එරෙහීව කෙරෙන ලිංගීක හිරිහැර. ඊශ්‍රායලය තුල ජීවත්වන පලස්තීනුවන් නීතීයෙන්ම යුදෙවන්සේ සමාන අයිතීන් නැති අය.

මොන කාරනා කීවත් ලෝක සම්මත සෑම නීතීයක් සම්මුතියකට ඉහලින් සිටිනා ඊශ්‍රායලයට මනුශ්‍යත්වයට එරෙහි අපරාධ කිරීමට හයිය ලැබෙන්නේත් ඔවුන්ගේ ධනවත් කම සහ ලෝක බලවතුන්ගෙන් ඔවුන්ට කොන්දේසී විරහිතව ලැබෙන සහාය. 

මොකද ආයුධ ජාවාරම්කරුවන්ට මිනිස් ජීවිත වලට වඩා වටින්නේ ලාබය…ඊශ්‍රායලයට යවන සෑම වෙඩි උන්ඩයකම තිබෙන්නේ ලාබය .. ඊශ්‍රායල් ත්‍රස්ත හමුදා මේවනවිට ඝාතනය කර ඇති අයගෙන් 70% ක් ළමුන් සහ කාන්තාවන්. ඒ සෑම ලේ බිංදුවකින්ම ඇමරිකාව ඇතුලු බටහිරට ගෙන එන්නේ ලාබය.

ඊශ්‍රායලය විසින් ඝාසා සහ බටහිර ඉවුරේ එක්සත් ජාතීන්ගේ සහන සේවා ක්‍රියාත්මක වීම මේ වනවිට තහනම් කර තිබෙනවා.එහි අරමුන සෞඛ්‍ය සහ අනෙකුත් සහන නතරකර පලස්තීනුවන් සහගින්දරේ තමා වර්ග සංහාරය වේගවත් කිරීම.

තම ප්‍රතිවාදීය සහගින්දරේ තබා සහ සමූල ඝාතනය කර සාමය සංහිදියාව ඇතිකල හැකියැයි ඊශ්‍රායලය හිතන්නේ නම් එය එසේ නොවන බවට හොදම උදාහරණය ලංකාව සහ වසර තිහක් පුරාවට උතුරට සම්බාදක දමමින් ගෙන ගිය යුද්ධය …

by – Sarath Maddumage

The post විසි එක්වන සියවසේ ලොව මිලේච්චතම වර්ණභේදවාදී රාජ්‍යය .. appeared first on Asia Commune.

Le 23 septembre 2024, Anura Kumara Dissanayake (AKD) a été élu président du Sri Lanka, au nom de la coalition du National’s People Power (NPP, le pouvoir du peuple national) dont la composante la plus importante est le parti maoïste JVP (voir encart). Le Sri Lanka, île de 22 millions d’habitants au large de l’Inde, avait récemment fait parler de lui en juillet 2022 lorsqu’une mobilisation massive de la population avait fait fuir le président, issu du clan Rajapaksa au pouvoir depuis des années. Cela faisait plusieurs mois que la population exprimait sa colère face à la crise économique et la pénurie. On pouvait voir des queues de dizaines d’heures devant les stations à essence. Dans les quartiers populaires, la population avait organisé la mobilisation dans des comités locaux avant de converger et de faire le siège du palais présidentiel de Galle Face et de l’envahir, ainsi que d’autres bâtiments publics. Le sentiment général était que le clan Rajapaksa, qui avait fourni plusieurs ministres, premiers ministres et présidents depuis une vingtaine d’années, avait bradé les « joyaux de la couronne », notamment les entreprises d’État, et vendu le pays aux impérialistes de tous bords. Ranil Wicremesingue, vieux roublard de la politique, a remplacé Gotabaya Rajapaksa suite aux mobilisations de 2022, mais une des premières mesures qu’il a prises consistait à rembourser la dette publique élevée (114,2 % du PIB en 2022) en puisant dans les fonds de retraite des travailleurs du public (ETF/EPF).

Don Samantha, animateur du blog socialiste panasiatique « Asia Commune » et militant révolutionnaire srilankais en exil en France, nous donne son point de vue.

Interview d’un militant révolutionnaire srilankais

Révolutionnaires – Quel est le sentiment général de la population vis-à-vis de l’élection d’AKD ?

Don Samantha – Les gens sont globalement satisfaits. AKD a rassemblé 46 % des suffrages, le candidat de l’opposition bourgeoise n’a obtenu que 32 % et l’ancien président Ranil Wicremesinge 17 %. Les cinq listes d’extrême gauche cumulées ont atteint moins de 1 %. Les gens voulaient dégager le système politique bourgeois d’alternance, voter en prolongeant les mobilisations contre les Rajapaksa de 2022 (« aragalaya », lutte en sinhala). Les gens vivent dans la misère depuis des années. La mobilisation contre la corruption n’a pas été le fait d’organisations politiques mais de la population elle-même. Le mandat du NPP est de prolonger la mobilisation. La lutte de 2022 n’a pas réussi à produire un leadership alternatif aux organisations traditionnelles malheureusement, mais la population désirait clairement dégager le régime. Les gens ont voté pour AKD, issu du JVP, car les autres composantes de la mobilisation de 2022 se sont éparpillées, certains entrant dans les syndicats, dans les partis de gauche, les ONG, d’autres partant en exil. La mobilisation de 2022 n’avait pas de leadership clair. L’élection d’AKD reste un signal positif. J’ai un ami en France qui est rentré exprès au Sri Lanka pour voter alors même que le billet d’avion coutait plus de 1 000 euros. Dans tout le pays, le JVP a mené campagne de manière très intense.

R – Par rapport aux difficultés économiques qui avaient provoqué la mobilisation de 2022, où en est-on ?

DS – Selon le gouvernement, l’inflation a baissé à 2 %, mais lorsque les gens vont faire leurs courses, ils ont l’impression que les prix sont toujours élevés. L’Inde et le FMI ont accordé des prêts au Sri Lanka afin que le gouvernement ne dévalue pas la monnaie. Pourtant, selon des ONG, 30 % des enfants srilankais sont mal nourris. Mon frère et ma belle-sœur sont fonctionnaires avec trois enfants, et la famille peut à peine rester la tête hors de l’eau. C’est pour ça que la population voulait dégager le régime. Malgré tout, il n’y a plus de longues queues pour s’approvisionner en pétrole comme c’était le cas en 2022. Grâce aux crédits donnés par l’Inde, la situation est un peu revenue à la normale.

R – Quelles politiques AKD veut-il mettre en place par rapport à la dette ?

DS – Le JVP, principal membre du NPP, dont est issu AKD, est un parti maoïste créé dans les années 1960. Mais les prises de position d’AKD sur la dette sont très orthodoxes. Au lendemain de son élection, il a publié un communiqué de presse disant qu’il était prêt à travailler avec le FMI. Le FMI a fait de même. AKD a dit qu’il fallait « renégocier la dette » mais de manière floue, sans préciser les mesures qu’il prendrait. Les agences de notation (Fitch, Standards and Poors) ont décidé de ne pas dégrader la note des emprunts srilankais. Le président a dit qu’il mettait le pays en état d’urgence, mais, une fois de plus, sans expliciter ce qu’il voulait dire par là. La population est surprise car celle ne perçoit pas le sens de cet état d’urgence.

R – Quelle est la politique d’AKD sur la question tamoule¹ ?

DS – Avant l’élection, AKD s’est rendu dans la capitale tamoule au nord du pays, Jaffna, en déclarant que le sud du pays (cingalais) était prêt au changement et que les Tamouls devaient faire un effort sinon ils resteraient sur le côté. AKD ne s’est jamais prononcé sur les massacres de Tamouls organisés par le gouvernement Rakpaksa en 2009 auxquels le JVP a participé : plus de 40 000 morts et 15 000 disparus. Des commissions ont été mises en place au niveau du Parlement pour faire la lumière sur ces événements. AKD y a participé en tant que parlementaire, mais s’est peu exprimé sur le sujet. Les Tamouls ont voté majoritairement pour les partis bourgeois et contre AKD, même si les résultats d’AKD au nord et à l’est sont plus élevés que ceux du JVP par le passé.

Propos recueillis par Stan Miller

Le JVP (Janatha Vimukthi Peramuna)

Le JVP est une scission maoïste du Parti communiste du Sri Lanka qui date de 1965. Il est notamment connu pour deux tentatives de coup d’État (1971 et 1987-1989) où le parti a lancé des dizaines de milliers de ses militants à l’assaut de commissariats et de bases militaires, provoquant une répression terrible. Le JVP, très chauvin, s’oppose à l’auto-détermination du peuple tamoul, soutenant les gouvernements cingalais dans leur répression des indépendantistes tamouls (les LTTE : Liberation Tiger of Tamil Eelam, tigres de libération de l’Eelam tamoul) ; il a même fourni des recrues pour l’opération génocidaire anti-tamoul de 2009, dirigée par le clan Rajapaksa.

Les trotskistes au Sri Lanka

Le premier parti politique fondé au Sri Lanka en 1935 était un parti trotskiste, le Lanka Sama Samaja Party (LSSP) et a eu un rôle important dans les luttes sociales notamment le hartal (grève générale) de 1953. Suite à sa participation à un gouvernement bourgeois en 1964, le LSSP a connu de nombreuses scissions : plusieurs groupes en sont issus et se disputent la représentation du trotskisme au Sri Lanka, comme ce fut le cas lors des dernières élections présidentielles. Le NSSP (Nawa Sama Samaja Party), scission du LSSP dans les années 1970-80, a remporté 12 760 voix. Il était la section srilankaise de la 4^e Internationale (secrétariat unifié) jusqu’à son exclusion récente pour collaboration électorale avec un parti bourgeois (l’United National Party). L’United Socialist Party, section srilankaise du Comité pour une internationale ouvrière (CIO), a obtenu 8 954 voix. La coalition des anciens du JVP (le Frontline Socialist Party : FSP) et de la scission « gauche » du NSSP a recueilli 11 191 voix sous le nom de Socialist People’s Forum (forum du peuple socialiste). Le parti de l’égalité socialiste (SEP), lié au World Socialist Website, a obtenu 4 410 voix. Le parti socialiste du Sri Lanka (SLSP), lié à la 5^e Internationale, a rassemblé 5 338 voix. Les trotskistes et leurs alliés ont obtenu au total plus de 42 653 voix, soit 0,31 % du total. Leur émiettement est dû à des positions différentes sur la question nationale tamoule et sur la question de la dette. Certains font campagne pour l’annulation de la dette du FMI, d’autres pour l’annulation également des dettes bilatérales. Sur la question tamoule, certains sont favorables à différentes formes d’autonomie, d’autres à un processus d’auto-détermination. Cet émiettement électoral ne doit pas faire oublier que les trotskistes jouent un rôle dans les luttes, notamment à travers leurs liens avec des syndicats combatifs.

 
1  Les Tamouls sont une ethnie minoritaire au Sri Lanka – 16 % de la population. Ils parlent le tamoul et ont l’hindouisme comme religion, contrairement à l’ethnie majoritaire, les Cingalais, qui parlent le sinhala et sont bouddhistes. Ils se situent dans le nord et l’est de l’île. Depuis les années 1970, des revendications d’indépendance ou d’autonomie ont émergé chez les Tamouls face au racisme des gouvernements cingalais.

source par :- https://npa-revolutionnaires.org

The post Présidentielle au Sri Lanka : « Les gens voulaient dégager le système politique bourgeois d’alternance, voter en prolongeant les mobilisations contre les Rajapaksa » appeared first on Asia Commune.

I could watch the strong efforts of the  **Asia commune* to bring a fare election in the puppy island…

Since the country became a freedom nation unlike other neighbouring countries who were freed from the British Sri lanka is still now is not firm and steady in political platform…

First to understand the reality of the imbalance political situation in Sri lanka is geographical features…

Most of the landa are tea plantations and coffee plantations…There are two types of people…the estate owners and the other hand estate working community…

Naturally the masters of the estate owners have the powers politically… socially… financially etc.whereas the working community is lacking or not much involved in these privileges…

Also we must understand that the two categories of people one the natives speaking Sinhalese and the other side Tamil speaking… the continuous cold war between these two sided people should come to an end to promote a stable government…

During the reign of Pandaranaike Nehru…Srimavo Pandaranaike Nehru followed by these no political situation has been changed…The agreements between these two governments till now is in vain…

The petty clashes of fishermen of both countries are still becoming worse every time…

These are the problems that the people of Sri lanka face everyday…In this situation how to bring a fare election and government in Sri lanka??!!

The recent years we are watching the worst government of Rajapaksas… Corruption corruption corruption… When a corrupted government is in to existence automatically the  **Capitalism** with the Octopus hands swallow the people’s works…powers and other means including their welfare…

For more than 70 to 75 years either this party or that party but not the other than the capitalist system of governments are formed…

Actually what type of politics to be implemented and introduced is ofcourse  **Communism** combined with socialism based government…

Unless Communism is implemented how could socialism be executed…?!

Like me majority people are watching closely and carefully of the recent forthcoming **presidential election** in  Sri lanka..

I am much happy and satisfied of the tremendous works of One Asia commune to bring a fare election in Sri lanka… The meetings… policymakers’ address in the midst of the massive crowd would bring a great change in the forthcoming presidential election and it would be…

To establish a balanced and healthy politics I wish the Asia commune should work more and more…I wish you a successful government…

Advocate Sasikala Devi Sulaiman….

Thamilnadu India

The post Presidential election in Sri Lanka. appeared first on Asia Commune.

21 செப்டம்பர் 2024 தேர்தலுக்குப் பிறகு, இரண்டு கருத்துக்கணிப்பு முடிவுகள் வரவுள்ளன.

அதிகாரப்பூர்வ அறிக்கை

ஆசியா கம்யூன்

ASIACOMMUNE.ORG

21 செப்டம்பர் 2024 இலங்கையர்களுக்கு ஒரு முக்கியமான நாள். அண்டை நாடுகளான தெற்காசிய மக்களுக்கும் இந்த நாள் முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக இருக்கும். ஏனெனில் இந்த தேர்தலில் இலங்கை மக்கள் தமது பலத்தை காட்ட தீர்மானித்துள்ளனர். இலங்கை மக்களின் அறிவுக்கும் புரியும் அளவிற்கு மாற்றம் நிகழப் போகிறது.

அந்த மாற்றத்தைக் கொண்டுவர உயிருடன் போராடும் மக்களுடன் ஆசியா கம்யூன் நிற்கிறது. மக்களின் எதிர்பார்ப்பு நடக்கிறதோ இல்லையோ, அந்த முற்போக்கு மக்கள் தெற்காசியப் பகுதியை மையமாகக் கொண்ட ஒரு ஒருங்கிணைந்த புரட்சிகர முன்னணியை உருவாக்க வேண்டும்.

இப்போது மாற்றத்தை கொண்டு வரப்போகும் மக்களை விமர்சிப்பதாலோ அல்லது அறிவுசார் வாதங்களை கடந்து செல்வதாலோ பயனில்லை. காரணம், மிக நீண்ட காலமாக, கம்யூனிஸ்ட் கட்சிகளின் துரோகங்களால், ஒட்டுமொத்த உலக இடதுசாரி இயக்கங்களும் சர்வதேச அளவில் தோல்வியடைந்து வருகின்றன.

கிழக்கிலிருந்து மேற்கு ஐரோப்பா வரை லத்தீன் அமெரிக்கா, அமெரிக்கா, கனடா மற்றும் ஆசியப் பிராந்தியம் வரை இடதுசாரிகளின் துரோகங்களும் சர்வாதிகார அட்டூழியங்களும் முதலாளித்துவ அமைப்பின் அட்டூழியங்களைப் போலவே இருக்கின்றன.

சிறந்த சமீபத்திய உதாரணத்தை பிரான்சை அடிப்படையாகக் கொண்டு சுட்டிக்காட்டலாம். பிரான்ஸ் அதிபர் இம்மானுவேல் மக்ரோன் தனது விருப்பப்படி பிரெஞ்சு நாடாளுமன்றத்தை கலைத்தார். பாராளுமன்றத்தை கலைத்துவிட்டு 2024 ஜூன் 30 மற்றும் ஜூலை 7 ஆகிய தேதிகளில் நாடாளுமன்றத் தேர்தலை நடத்தினார்.

பிரெஞ்சு பொதுத் தேர்தலில் 577 இடங்களில் 178 இடங்களை நியூ பாப்புலர் ஃப்ரண்ட் கைப்பற்றியது.

இடது சீர்திருத்தவாதிகள், சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்கள், தன்னார்வ தொண்டு நிறுவன இடதுசாரிகள், வர்க்க ஒத்துழைப்பாளர்கள் இந்த வெற்றியால் மகிழ்ச்சியடைந்தனர். 4வது அகிலத்துடன் (போலி இடதுசாரிகள்) தொடர்புடைய புதிய முதலாளித்துவ எதிர்ப்புக் கட்சியின் (NPA- RIGHT WING) பெரும்பான்மையினரும், சர்வதேசவாதிகள் என்று கூறிக்கொள்ளும் வகையில் மகிழ்ச்சியடைந்தனர்.

பிரெஞ்சு ஜனாதிபதி ஒலிம்பிக் காலத்தைப் பயன்படுத்தி, பிரதமரின் நியமனத்தை ஜூலை மற்றும் ஆகஸ்ட் மாதங்களில் ஒலிம்பிக் நிகழ்வாக மாற்றினார். ஆனால் செப்டம்பர் 5, 2024 அன்று, தீவிர வலதுசாரி இனவெறியர், 73 வயதான மைக்கேல் பார்னியர் பிரான்சின் பிரதமராக நியமிக்கப்பட்டார். தேர்தல் முடிந்து ஒன்றரை மாதங்களுக்குப் பிறகு இந்த நியமனம் வழங்கப்பட்டுள்ளது. ஜனாதிபதியின் இந்த தன்னிச்சையான நடவடிக்கைக்கு எதிராக பல்வேறு போராட்டங்கள் நடைபெற்றன. எதிர்காலத்திலும் பல போராட்டங்கள் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளன. இந்த வெற்றிகரமான இடதுசாரி முன்னணி தொலைநோக்குப் பார்வையுடன் ஒரு திட்டத்தை முன்வைக்கவில்லை

முன்னோக்குக்கு அப்பால் செல்கிறது. இந்த முன்னணியைத் தவிர, இடது குழுக்கள் மிகச் சிறியவை மற்றும் வெவ்வேறு கருத்துக்களால் பிளவுபட்டுள்ளன. அதாவது, தொழிலாள வர்க்கத்திற்காக உழைக்கும் மக்களின் தலைமையில் ஒரு புரட்சிகர இயக்கத்தை உருவாக்குவதை ஐரோப்பிய இடதுசாரிகள் கைவிட்டுள்ளனர்.

ஆசியா கம்யூன் இலங்கையின் ஜனாதிபதித் தேர்தலில் மேற்குறிப்பிட்ட உலகளாவிய இடதுசாரிகளின் நிலைமையை சரியாகப் புரிந்துகொண்டு வாசிக்கிறது.

தற்போது, ​​இலங்கையில் இடதுசாரிகள் (போலி இடதுசாரிகள்) என்று அழைக்கப்படும் இடதுசாரிக் குழுக்கள், மற்ற நாடுகளில் உள்ள போலி இடதுசாரி இயக்கங்களைப் போலவே, முதலாளித்துவத் தேர்தல்களிலும், தனித்துப் போராட்டங்களிலும், தொழிற்சங்கங்களிலும் பங்கேற்பதன் மூலம் தங்கள் வாழ்வாதாரத்தை உருவாக்கியுள்ளனர்.

கூடுதலாக, ஆராய்ச்சி, சோதனைகள் மற்றும் புதிய கண்டுபிடிப்புகள் ஒரு புதிய புரட்சிகர திட்டத்திற்காக நாடப்படவில்லை. வெளிப்படையாக, அவர்கள் பாட்டாளி வர்க்கத்தை ஒன்றிணைப்பதற்கான ஒரு சர்வதேச பார்வைக்காக குறைந்தபட்ச நேரத்தை செலவிட விரும்பவில்லை.

21 செப்டம்பர் 2024 தேர்தலுக்குப் பிறகு, இரண்டு கருத்துக்கணிப்பு முடிவுகள் வரவுள்ளன.

1. மக்கள், மக்களே கொண்டு வந்த மாற்றத்தின் விளைவு

2. போலி இடதுசாரிக் குழுக்கள் மற்றும் இடதுசாரிகளாகக் காட்டிக் கொள்ளும் கட்சிகளின் அரசியலின் முடிவை அறிவிக்கும் முடிவு.

இந்த இரண்டு விளைவுகளையும் எதிர்கொள்ளத் தயாராகுமாறு ஆசியா கம்யூன் இலங்கை மக்களைக் கேட்டுக்கொள்கிறது.

எனவே, நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்?

ஜனாதிபதித் தேர்தலில் மக்கள் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தினாலும் இல்லாவிட்டாலும் தெற்காசியப் பிராந்தியத்தில் அதிகரித்து வரும் வறுமை, இனவாதம், மதவாதம், சாதிவெறி மற்றும் மிருகத்தனம் ஆகியவை எதிர்வரும் ஆண்டுகளில் தலைதூக்கப் போகின்றன என்பது தெளிவாகிறது.

இந்த பேரழிவை எதிர்கொள்ள, இலங்கை, மாலத்தீவு போன்ற சிறிய தீவுகளும், பங்களாதேஷ், நேபாளம், பாகிஸ்தான் மற்றும் தெற்காசிய பிராந்தியமும் தங்கள் எல்லைகளை அகற்றும் வகையில் ஒரு போர் இயக்கத்தை உருவாக்கத் தொடங்க வேண்டும். பண்டைய கம்யூனிஸ்டுகளுடன் அத்தகைய போரைத் தொடங்குவது மிகவும் கடினம். இந்தப் பொறுப்பை ஏற்க புதிய தலைமுறை தயாராக வேண்டும். வெறுமனே, தமிழ்நாட்டுடனும் இந்தியாவுடனும் இலங்கையை ஒன்றிணைக்க ஒரு பிராந்திய முன்னணி உருவாக்கப்பட வேண்டும்.

போர்த்துகீசியம், டச்சு மற்றும் ஆங்கிலேயரால் பிரிக்கப்பட்ட தெற்காசியா ஒன்றுபட வேண்டும். ஏகாதிபத்தியங்கள் திணிக்கும் எல்லைகளை எதிர்ப்பதன் மூலம் அதைச் செய்ய முடியும். அந்த எல்லைகளை அகற்ற, தெற்காசிய பிராந்தியத்தில் புதிய கம்யூன் மண்டல மாதிரிகளை முயற்சிக்க முன்மொழிய வேண்டும்.

முதலாளித்துவ பொருளாதார அமைப்பை மிக விமர்சன ரீதியாக விமர்சிக்கும் அதே வேளையில் புதிய பொருளாதார முறைகள், வங்கி முறைகள், கல்வி முறைகள், கலாச்சார மாற்றங்கள் போன்றவற்றை ஆய்வு செய்து நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும்.

இந்தத் தேர்தல்களுக்குப் பிறகு பிராந்திய அளவில் ஒரு புரட்சிகர முன்னணியை உருவாக்குவதில் கவனம் செலுத்துமாறு புதிய தலைமுறையை ஆசியா கம்யூன் கேட்டுக்கொள்கிறது.

செப்டம்பர் 21, 2024 அன்று ஜனாதிபதித் தேர்தலுக்குப் பிறகு சில ஆண்டுகளுக்கு முதலாளித்துவத் தேர்தல்களில் சிக்கிக் கொள்ள வேண்டாம் என்று புதிய தலைமுறைக்கு நாங்கள் பரிந்துரைக்கிறோம். தேர்தல்களின் இந்த நேரத்தில், குறிப்பாக ஆசியா கம்யூன் கோட்பாட்டு ரீதியாகவும் நடைமுறை ரீதியாகவும் ஒரு முன்னோக்கைக் கட்டியெழுப்ப சில ஆண்டுகளை செலவிடுமாறு கேட்டுக்கொள்கிறது. தெற்காசிய பிராந்தியத்தின் எதிர்காலம் சார்பாக.

இந்த பிரேரணை தேர்தலுக்கு சற்று முன்னர் முன்வைக்கப்பட்ட போதிலும், தேர்தலுக்குப் பின்னர் எதிர்காலத்தில் ஒரு புதிய யோசனையாக மக்களிடம் கொண்டு செல்வதே எமது நோக்கமாகும்.

“செப்டம்பர் 21, 2024 அன்று நடைபெறவுள்ள ஜனாதிபதித் தேர்தலில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தப் போகும் மக்களுக்கு நாங்கள் வாழ்த்துகின்றோம்!”

Our website – asiacommune.org

Email – asiacommune22@gmail.com             

revolutionaryfrontsouthasia@gmail.com

The post இலங்கையில் ஜனாதிபதித் தேர்தல் appeared first on Asia Commune.

After the election on 21^st September 2024, two poll results are due.

Official Statement

Asia Commune

ASIACOMMUNE.ORG

21^st  September 2024 is a crucial day for Sri Lankans. The day will be equally significant for neighboring South Asians. Because the people of Sri Lanka have decided to show their power in this election. The change is going to happen to the extent that Sri Lankan people’s knowledge and understand.

The Asia Commune stands in line with the people who are alively fighting to bring that change. Whether the people’s expectation comes to be happened or not, those progressive people will have to create a united revolutionary front, a regional party centered on the South Asian region.

Now there is no use criticizing or passing intellectual arguments the people who are going to bring the change.  The reason is because since for a very long time, the left-wing movements of the whole world have failed internationally due to the betrayals of the Communist Parties.

From East to West Europe to Latin America, America as well as Canada and the Asian region, the betrayals and dictatorial atrocities of the leftists are similar to the atrocities of the capitalist system itself.

The best recent example can be pointed out based on France. French President Emmanuel Macron dissolved the French Parliament at his will. After dissolving the parliament and he held parliamentary elections on 30th June and 7th July 2024.

The New Popular Front won 178 of the 577 seats in the French general election.

Left reformists, environmentalists, NGO leftists, class collaborationists were elated by this victory. The majority of the New Anti-Capitalist Party (NPA- RIGHT WING) associated with the 4th International (the pseudo leftists), which claims to be internationalists, were also happy.

The French President used the Olympic period and turned the appointment of the Prime Minister as an Olympic event in July and August. But on 5^th of September 2024, the far-right racist, 73-year-old Michel Barnier appointed as the prime minister of France. The appointment was made one and a half months after the elections. There were several protests against this arbitrary action of the President. Several protests have been organized in the future too. This winning front of the left has not presented a program with a vision that goes beyond as perspective. Apart from this front, the left groups are very small and divided by different opinions. That is, the European left has abandoned the creation of a revolutionary movement led by the working people for the working class.

Asia Commune is reading at the Sri Lanka’s presidential election with a proper understanding of the situation of the global left wing which mentioned above.

Currently, the leftist groups that are known as leftists (the pseudo leftists) in Sri Lanka have made their livelihood by participating in capitalist elections, solitary agitations and trade unions, as same as pseudo leftist movements in other countries.

In addition, research, experiments and new discoveries have not been resorted to for a new revolutionary program. Obviously, they don’t want to spend minimum time to spare for an international vision to unite the proletariat.

After the election on 21^st September 2024, two poll results are due.

1. People, the result of change brought by the people themselves

2. Result notifying the end of the politics of pseudo leftist groups and parties posing as leftists.

Asia Commune is appealing to the Sri Lankan people to prepare to face for both these outcomes.

So, what should we do?

Clearly, whether the people made a change in the presidential election or not, the growing poverty, racism, religionism, casteism and brutality in the South Asian region, are going to rise in the coming years.

In order to face this disaster, small islanders like Sri Lanka and Maldives, as well as Bangladesh, Nepal, Pakistan and the South Asian region should start creating a battle movement that will force to remove their borders. It is very difficult to start such a battle with ancient communists. The new generation must be ready to take this responsibility. Simply, a regional front should be created to bring Sri Lanka together with Tamil Nadu and India.

South Asia divided by Portuguese, Dutch and English should be united. It can be done by opposing the borders imposed by the imperialists. To remove those borders, it should be proposed to try new commune zone models in the South Asian region.

While criticizing the capitalist economic system very critically at the same time should be analyzed and practiced the new economic systems, banking systems, educational systems, cultural changes etc. should be experimented.

Asia Commune urges the new generation to focus on creating a revolutionary front at the regional level after these elections.

We suggest to the new generation not to get stuck in capitalist elections for a few years after the presidential election on 21^st September 2024. At this time of the elections, especially the Asia Commune appeals to spend few years to build a theoretically and practically perspective on behalf of future of the South Asian region.

Although this proposal was presented just before an election, our aim is to bring it to the people as a fresh idea in near future after the election.

“We wish the people who are going to make a change in the presidential election on 21st September 2024!”

Our website – asiacommune.org

Email – asiacommune22@gmail.com             

revolutionaryfrontsouthasia@gmail.com

The post PRESIDENTIAL ELECTION IN SRI LANKA appeared first on Asia Commune.

2024 සැප්තැම්බර් 21 වන දින මැතිවරණයෙන් පසුව ඡන්ද ප්‍රතිඵල දෙකක් පිටවීමට නියමිතව ඇත.

ආසියා කොමියුනය

ASIACOMMUNE.ORG

වර්ෂ 2024 සැප්තැම්බර් 21 වන දින ශ්‍රි ලාංකිකයන්ට තීරණාත්මක දිනයකි.  එම දිනය අසල්වාසි දකුණු ආසියාතිකයන්ටද එලෙසම වැදගත් වනු ඇත. මක් නිසාද යත්  ශ්‍රි  ලංකාවේ ජනතාව මෙම මැතිවරණයේදී තමන්ගේ බලය පෙන්විමට තිරණය කර ඇත. ශ්‍රි ලාංකිය ජනී ජනයාට දැනුම් තේරුම් ඇති ප්‍රමාණයට එම වෙනස සිදු විමට නියමිතව ඇත.  

එකී වෙනස සිදු කිරිමට ජීවමානව සටන් කරන ජනතාව සමග ආසියා කොමියුනය එක පෙලට සිට ගනිමු. යම් හෙයකින් ජනතාව ප්‍රාර්ථනා කරන්නාවූ වෙනස ඇති වුව හොත් හෝ ඇති නොවු ව හොත් දකුණු ආසියානු කලාපය කේන්ද්‍ර කොට ගෙන ඒකාබද්ධ විප්ලවීය පෙරමුනක්, කලාපීය පක්ෂයක් නිර්මාණය කිරීමට එම ඉදිරිගාමි ජනතාවට සිදු වනු ඇත.

මෙම වෙනස සිදු කිරීමට යන ජනයාට විවේචන ඉදිරිපත් කිරිම හෝ බරසාර මතවාදයන්ගෙන් ප්‍රහාර එල්ල කිරීමෙන් දැන් කිසිදු ප්‍රයෝජනයක් නැත. එසේ නොවන්නේ ඉතා දීර්ඝ කාලයක සිට මුළු ලෝකයේම වාමාංශික ව්‍යාපාර , කොමියුනිස්ට් පක්ෂ පාවාදීම් නිසා ජාත්‍යන්තරවම අසාර්ථක වී තිබීමය.

නැගෙනහිර සිට බටහිර යුරෝපයටද ලතින් ඇමරිකානු, ඇමරිකානු මෙන්ම කැනඩාවේද ආසියානු කලාපයේද වාමවාදීන්ගේ පාවාදිම් සහ ඒකාධිපති කුරිරුකම් ධනපති ක්‍රමයේම කුරිරුකම් හා සමානය.

මෑතකදි හොඳම උදාහරණය ප්‍රංශය මුල් කර ගෙන පෙන්වාදිය හැක. ප්‍රංශ ජනාධිපති එමානුවෙල් මැක්ක්‍රෝන් තම අභිමතය පරිදි ප්‍රංශ පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරියේය.  ඔහු පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැර 2024 ජුනි 30 සහ ජුලි 07 යන දෙදින තුල පාර්ලිමේන්තු ඡන්දය පැවැත්වීය.  

ප්‍රංශ මහ මැතිවරණයෙන් සමස්ථ ආසන 577 න් ආසන 178 ක් ලබා වාමාංශික එකමුතුව (NEW POPULAR FRONT) ජය ගත්තේය.

මෙම ජයග්‍රහණයෙන් වාම ප්‍රතිසංස්කරණවාදීන්, පරිසරවේදින්, රාජ්‍ය නොවන සංවිධානවාදි වාමාංශිකයන්, පන්ති සහයෝගිතාවාදීන් ප්‍රිති ප්‍රමෝදයට පත්විය. ජාත්‍යන්තරවාදි යැයි කියා ගන්නා ව්‍යාජ වාම වෙස්ගත් 4 වන ජාත්‍යන්තරයට සම්බන්ධ නව ධනේශ්වර විරෝධී පක්ෂයේ (NPA- RIGHT WING) බහුතරයක්ද එසේම සතුටු විය.

ප්‍රංශ ජනාධිපති පසුගිය ජූලී හා අගෝස්තු මාස වල ප්‍රංශයේ ඔලිම්පික් තරඟාවලියට මුවා වී අගමැති පත් කිරීම ද  ඔලිම්පික් ක්‍රීඩා ඉසව්වක් බවට පත් කලේය. නමුත් 2024 සැප්තැම්බර් 05 වන දින අන්ත දක්ශිණාංශික ජාතිවාදී 73 හැවිරිදි Michel Barnier ප්‍රංශ අගමැති ලෙස පත් කර ගත්තේය. මෙම පත්කිරිම සිදු කරනු ලද්දේ මැතිවරණයෙන් මාස එකාමාරකට පසුවය. ජනාධිපතිගේ මෙම අත්තනෝමතික ක්‍රියාවට එරෙහිව උද්ඝෝෂණ කිහිපයක් සිදු විය. ඉදිරියටත් උද්ඝෝෂණ කිහිපයක් සංවිධාන කර ඇත. එයින් එහා යන ඉදිරි දර්ශනයක් සහිත වැඩසටහනක් මෙම වමේ ජයග්‍රාහී පෙරමුණ ඉදිරිපත් කර නැත. මෙම පෙරමුණට අමතරව සිටින වාම කණ්ඩායම් ඉතා කුඩා මෙන්ම විවිධ මතයන්ගෙන් බෙදි පවතී. එනම් යුරෝපානු වම, වැඩකරන පන්තියට වැඩකරන ජනතාවගේ නායකත්වයෙන් විප්ලවාදි ව්‍යාපාරයක්  නිර්මාණය කිරිම අත්හැර දමා ඇත.

ආසියා කොමියුනය ශ්‍රි ලංකාවේ ජනාධිපතිවරණය දෙස බලන්නේ ඉහත සදහන් ලෝක වාමාංශයේ තත්වය හොදින් තේරුම්ගෙනය.

දැනට ශ්‍රි ලංකාවේ වාමාංශික නමින් පෙනි සිටින වාම කණ්ඩායම් අනෙකුත් රටවල ව්‍යාජ වාමාංශික ව්‍යාපාර මෙන්ම ධනපති ඡන්ද වලට ඉදිරිපත් වීම සහ හුදකලා උද්ඝෝෂණ කිරීම සහ වෘත්තිය සමිති තම ජිවීකාව කර ගෙන ඇත.

මීට අමතරව නව විප්ලවිය වැඩපිළිවෙලක් වෙනුවෙන් පරීක්ෂන, අත්හදා බැලිම් සහ නව සොයා ගැනිම්  වෙත යොමු වී නැත. නිර්ධන පන්තිය එක්සත් කිරීමට ජාත්‍යන්තර ඉදිරි දර්ශනයක් වෙනුවෙන් අවමව හෝ කාලයක් මිඩංගු නොකරයි.

2024 සැප්තැම්බර් 21 වන දින මැතිවරණයෙන් පසුව ඡන්ද ප්‍රතිඵල දෙකක් පිටවීමට නියමිතව ඇත.

1. ජනතාව, ජනතාව විසින්ම සිදු කරනු ලබන වෙනසේ ප්‍රතිඵලය
2. වාම මුහුණුවරින් පෙනී සිටින ව්‍යාජ වාම කණ්ඩායම් සහ පක්ෂ වල දේශපාලනයේ අවසානය දැනුම්දෙන ප්‍රතිඵලය

ආසියා කොමියුනය මෙම ප්‍රතිඵල දෙකටම මුහුණදිමට සුදානම් වන ලෙස ශ්‍රි ලාංකිය ජනයාට ආයාචනය කර සිටී.

එසේ නම් අප කල යුත්තේ කුමක්ද ?

පැහැදිලි ලෙසම ජනාධිපතිවරණයෙන් ජනතාව වෙනසක් කලද නොකලද ශ්‍රී ලංකාව ඇතුළු දකුණු ආසියානු කලාපයේම වර්ධනය වන දර්ද්‍රතාවය, ජාතිවාදි , ආගම්වාදී, කුලවාදී සහ ම්ලේච්ඡත්වය ඉදිරි වසර වල උඩු දීවිමට නියමිතය.

මෙයට මුහුණදිමට ශ්‍රී ලංකාව හා මාලදිවයින වැනි කුඩා දූපත්වාසින් මෙන්ම, බංගලාදේශය, නේපාලය, පකිස්ථානය සහ ආසන්න වශයෙන් දකුණු ආසියානු කලාපයේ දේශසිමා මායිම් ඉවත් කිරිමට බල කරන සටන් ව්‍යාපාරයක් නිර්මාණය කිරිම ආරම්භ කල යුතුය. පෞරාණික කොමියුනිස්ට්වාදින් සමග මෙවැනි ගමනක් ආරම්භ කිරිම ඉතාමත් අසීරුය. මෙම ගමන යෑමට අලුත් පරම්පරාව සූදානම් විය යුතුය. සරල ලෙස කිවහොත් ශ්‍රී ලංකාව තමිල්නාඩුව සහ ඉන්දියාව සමඟ එකතු කිරිමට කලාපිය පෙරමුනක් නිර්මාණය කල යුතුය.

පෘතුගිසීන්, ලන්දේසින් සහ ඉංශ්‍රිසීන් බෙදා වෙන් කල දකුණූ ආසියාව එක්සත් කල යුතුය. එය කල හැක්කේ අධිරාජ්‍යවාදින් විසින් පැන වූ දේශසිමා මායිම් ඉවත් කිරීමෙන්ය. එම දේශසිමා ඉවත්කිරීමට දකුණූ ආසියානු කලාපය තුල නව කොමියුන් කලාප මොඩලයන් අත්හදා බැලිමට යෝජනා කල යුතුය. 

ධනේශ්වර ආර්ථික ක්‍රමයේ අර්බුදය ගැන තළුමරමින් විවේඡනය කරන අතර නව ආර්ථික ක්‍රම, බැංකු ක්‍රම, අධ්‍යාපන ක්‍රම, සංස්කෘතික වෙනස්කම් ආදි අත්හදා බැලිම් වෙත යොමු විය යුතුය.     

ආසියා කොමියුනය අලුත් පරම්පරාවෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ කලාපීය මට්ටමේ විප්ලවීය පෙරමුණක් නිර්මාණය කිරීම වෙත මෙම මැතිවරණයෙන් පසුව යොමු වන ලෙසය.

2024 සැප්තැම්බර් 21 වන දින ජනාධිපතිවරණයෙන් පසු වසර කිහිපයක් ධනේශ්වර මැතිවරණ වලට හිර නොවිමට නව පරම්පරාවට අප යෝජනා කරමු.  විශේෂයෙන්ම වසර කිහිපයක් දකුණු ආසියානු කලාපය තුල ඉදිරි දර්ශණයක් න්‍යායාත්මකව හා ප්‍රායෝගිකව ගොඩනැගිමට යොමු විය යුතු යැයි ආසියා කොමියුනය මෙම මැතිවරණ මොහොතේදී ප්‍රකාශ කර සිටිමු.

මෙම යෝජනාව මැතිවරණයක් අභිමුවව ඉදිරිපත් කලද මැතිවරණයෙන් පසු යම් කලෙක ජනතාව වෙත නැවුම් අදහසක් ලෙස ගෙන යාම අපගේ අරමුණයි.

“2024 සැප්තැම්බර් 21 වන දින ජනාධිපතිවරණයෙන් වෙනසක් කිරීමට යන ජනයාට අපි සුභ පතන්නෙමු ! “            

අපගේ වෙබ් අඩවිය – asiacommune.org

විද්‍යුත් තැපෑල – asiacommune22@gmail.com / revolutionaryfrontsouthasia@gmail.com

The post ශ්‍රී ලංකාවේ ජනාධිපතිවරණය නිල ප්‍රකාශනය. appeared first on Asia Commune.

By Jaya Pathmapani on June 24, 2024

1. මැතිවරණ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පිළිබඳ වර්ධනය වන අතෘප්තිය සහ ‘සිස්ටම් චේන්ජ්’ ඉල්ලීම

පරමාදර්ශී ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අභිලාෂ ප්‍රායෝගික ව සාක්ෂාත් කරගැනීමට නො හැකිවීම නිසා ඇතිවෙන කලකිරීම හේතු කොට ගෙනමැතිවරණ ප්රජාතන්ත්රවාදය පිළිබඳ මහජන විශ්වාසය විශාල වසයෙන් පළුදු වී තිබේ. අල්ලස හා දූෂණය, නියෝජන ඌනතා, ජනමාධ්‍ය දුෂ්චර්යාව, බෙදුම්කාරී ජනවාර්ගික හා ආගමිකධ්‍රැවීකරණය, තේරී පත්වන නියෝජිතයන්ගේ විෂමාචාරය සහ දේශපාලන ප්‍රභූ පැලැන්තියක නිරන්තර ආධිපත්‍යය ඇතුළු ආවේණික දෝෂවලින් සාම්ප්‍රදායික මැතිවරණ දේශපාලනය විකෘත වී තිබේ. මැතිවරණ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය මගින් ජනතා අභිලාෂ නියෝජන. නොවන බව අත්දැකීමෙන් ම දන්නා නිසා මහජනයා තුල සැලකිය යුතු දේශපාලන විසංයෝජනයක් ඇතිව තිබේ. එනිසා හැම මැතිවරණයක්මෙන්ම මේමැතිවරණය ද ඔවුන් වැඩි වසයෙන් යොදා ගන්නේ ම දැන් සිටින පාලන කල්ලියෙන් මිදීම කිසියම් අස්වැසිල්ලක් ගෙන එ්මට හේතු වනු ඇතැ’යි යන උද්යෝගිමත් බලාපොරොත්තුවෙනි. 

එහෙත් මේ මැතිවරණය වඩාත් විශේෂිත වන්නේ එය පවත්වන්නේ නිදහස ලැබීමෙන් පසුව ලංකාවේ ඇතිවූ විශාලතම දේශපාලන සංසිද්ධිය වන ‘අරගලයෙන්’ උද්දීපනය වූ බලාපොරොත්තු ද සමගවන බැවිනි. ජනාධිපතිවරණයක දී බහුතර ඡන්දයෙන් පත් ව සිය බලාපොරොත්තු සුන් කර දැමූ ජනාධිපතිවරයෙකු පන්නා දැමීමට පෙර නොවූ විරූ අන්දමින් මහ පාරට බට මහජනතාවගේ ඒකමතික ඉල්ලීම වූයේ ‘මේ ඇති, පවතින ක්‍රමය වෙනස් කිරීම හෙවත් ‘සිස්ටම් චේන්ජ් ‘කළ යුතුය’ යන්නයි. එය කිසිසේත් ම නො සලකා හැරිය යුතු ඉල්ලීමක් නොවේ. මන්ද ප්‍රතිෂ්ඨාපිත කළ නොහැකි තරම් හුදු නියෝජන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය අකර්මණ්‍ය ව ඇති බව අවුරුදු 76 ක අත්දැකීම්වලින් මහජනතාව තේරුම් ගෙන ඇති බැවිනි. නියෝජන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පවතින අනෙකුත් බොහෝ රටවල ද තත්වය ද එබඳුයි.

2. ද්විමණ්ඩල ව්‍යවස්ථාදායකයක් මගින් මහජනතාව ආණ්ඩුකරණයට සහභාගි කර ගැනීම

  එ් අනුව මෙම යෝජනාවේ අරමුණ වන්නේ ආණ්ඩුකරණයේ ලා සෘජු මහජන සහභාගිත්වය සහතික කර ගැනීමට මෙන්ම නියෝජන ක්‍රමයේ ඇති ඌනතා සමනය කර ගැනීමටත් ‘සිස්ටම් චේන්ජ්’ හෙවත්ආණ්ඩුක්‍රමයේ කැපී පෙනෙන ව්‍යුහාත්මක වෙනසක් ඇති කිරීමයි. ඒ සඳහා අප මූලික වසයෙන් යෝජනා කරන්නේ දෙයාකාරයකට තෝරාගත් ද්වි මණ්ඩල (bicameral) පාර්ලිමේන්තුවක් පිහිටුවීමයි. එම ද්වි මණ්ඩල ක්රමය තුළ, සාම්ප්රදායික මැතිවරණ හරහා ඡන්දයෙන් තේරී පත් වූ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීන් ගෙන් සමන්විත වර්තමාන නියෝජිත මන්ත්‍රණ සභාව, ඊට සමාන්තරව අලුතින් පිහිටුවන අහඹු ක්‍රමයට කුසපත් ඇදීම මගින් තෝරාගත් පුරවැසි නියැදියකින් සමන්විත මහජන මන්ත්‍රණ සභාවක් සමඟ සහජීවනයෙන් කටයුතු කළ යුතු වේ. දෙවැනි කී මහජන මන්ත්‍රණ සභාව, ජනගහනයේ සංයුතිය, භූගෝලීය පැතිරීම, ජනවර්ග සහ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමානාත්මතාව පිළිබිඹු කරණ, වසරක් පාසා යාවත්කාලීන වන, මහජනතාවගේ ස්තෘත නියැදියක් (stratified sample)විය යුතුය. එහි ප්‍රමුඛ කර්තව්‍යය ව්‍යවස්ථාදායක කටයුතු විවෘතව මහජන සංවිචාරණයට ලක් කිරීමයි. මෙහි දී සංවිචාරණය යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ ප්‍රස්තුත ප්‍රශ්නය ප්‍රවේසමෙන් විමර්ශනයට ලක් කොට ඒ අරභයා ඉදිරිපත් වන එකිනෙකට වෙනස් අදහස් උදහස්වලට හා විශේෂඥ මතවලට සාවධානව කන්දෙමින් සහ වෘත්තීය කාර්ය මණ්ඩලයක සහයෙන් ඒවා විචාරශීලී ලෙස අගැයීමට ලක් කරමින් බුද්ධි ගෝචර විසඳුම් සොයා ගැනීම සඳහා පුරවැසියන්සාමුහිකව කරන සංනිවේදනීය ක්‍රියායනයයි.

මෙම ද්වි මණ්ඩල පාර්ලිමේන්තු ආකෘතියේ අරමුණ වන්නේ කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගත් එවැනි විවෘත මහජන නියැදියක් මගින් රටේ දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය අඛණ්ඩ පුරවැසි පාලනයකට නතු කිරීම හාසමග ඡන්දයෙන් තේරී පත් වූ නියෝජන සභාවක විධායක ස්ථාවරත්වයහා වගවීම ඒකාබද්ධ කිරීමයි. එකී අවශ්‍යතාව මන්ත්‍රණ සභා දෙක අතර ප්‍රත්‍යවර්ත්‍ය ව ප්‍රතිපෝෂණය වීම නිසා මහජන අභිලාෂ කේන්ද්‍රකොට ගත් කාර්ය සාධනයක් සමස්ත ව්‍යවස්ථාදායකයෙන් මබලාපොරොත්තුවිය හැකිය. ඒ හැර පස් වසරකට වරක් ඡන්දය ප්‍රකාශ කොට ඊළඟ ඡන්දය වෙන තෙක් උකටලී වෙනවාට වඩා රටේ දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය පොදු යහපත මුල් කොට හසුරුවා ගැනීම පිණිස තමන්ට ද මහජන මන්ත්‍රණ සභා ක්‍රියාවලිය හරහා ආණ්ඩුකරණයට සහභාගි විය හැකිය යන විශ්වාසය මහජනතාව තුළ ඇති වේ. 

3. ද්වි මණ්ඩල ක්‍රමය එක් සභාවක් (මහජන මන්ත්‍රණ සභාව) කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගතයුත්තේ ඇයි? 

කුසපත් ඇදීමෙන් මන්ත්‍රණ සභා සාමාජිකයන් තෝරා ගැනීමප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ නිජබිම ලෙස සැලකෙන පැරණි ග්‍රීසියේ සිට ‘සමානයන් විසින් විනිශ්චයට ලක් කිරීම සඳහා’ යන සංකල්පය මත අධිකරණ ක්‍රියාවලිය තුළ පිහිටුවන ජූරි සභා ක්‍රමය දක්වා ද සාර්ථකව යොදා ගෙන තිබේ. ඒ හැර වඩා මෑතක දී අයිස්ලන්තය, අයර්ලන්තය, මොන්ගෝලියාව වැනි රටවල ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාසම්පාදනය සඳහා යොදා ගන්නා ලද්දේ ද කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගත් මහජන ව්‍යවස්ථා සම්පාදන සභාය.( විවිධාකාර මතභේදකාරී සමාජ හා දේශපාලන ප්‍රශ්න සම්බන්ධයෙන් පොදු එකඟත්වයක් ගොඩනගා ගැනීම පිණිස කුසපත් ඇදීමේ ක්‍රමයෙන් පිහිටුවා ගත්මහජන සංවිචාරණ සභා ගැන රටවල් 29ක  අත්දැකීම් පිළිබඳ විවරණයක් ස්ටැන්ෆර්ඩ් සරසවියේ මහාචාර්ය ජේම්ස් ෆිෂ්කින් 2018 දි පල කළ සිය Democracy When the People are Thinking නමැති කෘතියෙන් සංග්‍රහ කර තිබේ.) කුසපත් ඇදීමේ ක්‍රමය ඕනෑම පුරවැසියෙකුට විශේෂ අනුග්‍රහයකින් තොරව පත්වීමෙ සම්භාවිතාව සහතික කරයි. එබැවින් අතර පක්ෂ අධිකාරයක මෙහෙයවීමකින් තොරව කරුණු කාරණා සාවධානව විමසා බලා අවසානයේ සබුද්ධික හේතු මත හැකි තාක් දුරට ‘එක හිතින්’ තීරණ ගැනීමට මහජනතාව පොලඹවයි.  ඒ ක්‍රමයේ ඇති විශේෂ වාසි මෙසේයි:

  – මුදල් සහ බලපෑම: වියදම් කිරීමේ හැකියාව, ප්‍රභූ අභිලාෂ, පවුල් සම්බන්ධකම්, ජනවර්ගය හා කුලය, දෘෂ්ටිවාදී පක්ෂග්‍රාහීත්වය ආදී කරුණු මත බොහෝ විට ඡන්දයෙන් තේරී පත් වන ආයතනවලඅපේක්ෂකත්වය තීරණය කරන අතර, කුසපත් ඇදීමෙන් කරන තෝරාගැනීමක දී එවැනි කිසිදු බලපෑමකින් තොරව හුදෙක් පුරවැසි බව පමණක් ම සලකා තෝරා ගනු ලැබේ.

  – පීඩනය සහ විනය: බොහෝ විට විෂය කරුණු පිළිබඳ දුරවබෝධයට අතිරේකව නැවත තේරී පත්වීමේ පීඩනය සහ පක්ෂ විනයට අනුගත වීමට සිදුවීම ඡන්දයෙන් තේරී පත් වූ ආයතනවල සභිකයන්ගේසංවිචාරණීය (Deliberative) සාකච්ඡා හැකියාව සීමා කරයි. නියෝජන සභාවල දී ප්‍රස්තුතය ගැන ප්‍රශස්ත මට්ටමේ සාවධාන සාකච්ඡා විරල වීමත් ඒ වෙනුවට බොහෝ විට එකිනෙක පක්ෂපාතිත්වයන්ට අනුගාමික ව හුදු වාචාල අපවාද අවලාදවලට මුල් තැනක් ලැබෙන්නේත් එබැවිනි. ඊට පටහැනිව, සාම්ප්රදායික මැතිවරණ බෙදීම් ඉක්මවා යමින් ඉදිරිපත් වන සියලු කරුණු, සාක්ෂිසහ යෝජනා වන විකල්ප හා විශේෂඥ මත සසඳමින් දැනුවත් සංවිචාරණයකට ලක් කොට සුදුසු විසඳුම් සොයා ගැනීම පිණිස, විවෘත මනසකින් ප්‍රස්තුත ගැටළු වලට ප්රවේශ වීමට කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගන්නා සභාවකට වැඩි ඉඩක් ඇත. එවැනි ප්‍රශස්ත සංවිචාරණයක් නිසා පවතින නියෝජන මන්ත්‍රී සභාවට ද සිය විවාද ප්‍රශස්ත ලෙස සිදුකිරීමට බල කරනු ඇත. රටක ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක්‍රියාත්මක වීමේ වැදගත් දර්ශකයක් වන්නේ එහි ව්‍යවස්ථාදායක සභාවල සංවිචාරණීය හැකියාව සහ එම සංවිචාරණයේ ප්‍රශස්ත බවයි.

  – ජන විකාශන විවිධත්වය: ජනවර්ග කෝටා සහිත ව්යවස්ථාදායකයන් පවා අභිබවා යමින් අහඹු තේරීම හේතු කොටවිවිධ අත්දැකීම් සහ දෘෂ්ටිකෝණයන් සහතික කිරීමෙන් කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගන්නා සභාවක සංවිචාරණයට බෙදුම්කාරී ගැටලුවලට ‘එක හිතින්’ එකඟ විය හැකි නව්‍යකෘත (innovative)විසඳුම් සොයා ගැනීම පහසු කරයි. මාර්ගගත ක්‍රමයට ප්‍රතිචාර ලබාගැනීම ද ඇතුළත් කොට සාමාන්‍ය ජනතාව ද සම්බන්ධ කර ගනිමින් කරන ලද එවැනි මහා පරිමාණයේ සංවිචාරණ සාකච්ඡාපිළිබඳ අත්දැකීම් වලින් තහවුරු කර ඇති පරිදි ආන්තීකරණයට ලක්ව ඇති හඬවල් ද ඇතුළත් ව වඩා පුළුල් සක්‍රිය මහජන දායකත්වයක් සහතික කිරීමට කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගන්නා මහජන මන්ත්‍රණසභාවකට හැකිය. ඒ හැර අවම වසයෙන් 50,000කට නො අඩුපුරවැසියන් විසින් සහයෝගය දක්වන පුරවැසි සංවිධාන විසින් ඉදිරිපත් කරන පනත් කෙටුම්පත් සාකච්ඡා කොට තීරණය කිරීම ද කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගන්නා මන්ත්‍රණ සභාව විසින් කළ යුතුය. එමගින් තමන් ප්‍රමුඛත්වය දෙන කරුණු සම්බන්ධයෙන් ආණ්ඩුකරණයට සෘජු වදායකවීමට පොදු මහජනතාවට ලැබෙන අවකාශය පුළුල් වේ.

4. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ජන සන්තක කිරීම යෝජනාවේ ප්රධාන අංග පිළිබඳ සාරාංශය

i. ව්‍යවස්ථාදායකයට මන්ත්‍රණ සභා දෙකක්: පාර්ලිමේන්තුවසභා දෙකකින් සමන්විත වනු ඇත- එකක් මැතිවරණයක දීඡන්දයෙන් තේරී පත් වූ නියෝජිතයින්ගෙන් සමන්විත වන අතරඅනෙක, කුසපත් ඇදීමෙන් අහඹු ලෙස තෝරාගත් පුරවැසියන්ගෙන් සමන්විත වන මහජන මන්ත්‍රණ සභාවකි.

ii. සමාන බලතල: සභාවන් දෙකටම සමාන බලතල ඇති අතර, එකිනෙකා විසින් ඉදිරිපත් කරන අණපනත් යෝජනා සාකච්ඡාවට ලක් කිරීමට සහ ඒ සම්බන්ධව ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමට සභා දෙකට ම හැකි වනු ඇත. විධිමත් සංවිචාරණ ක්‍රම සම්බන්ධ උපදේශකයන්ගේ සහ ප්‍රස්තුත කරුණ පිළිබඳ විෂය විශේෂඥයන්ගේ සහායෙන් කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගන්නා මහජන මන්ත්‍රණ සභාවේ සාකච්ඡා පැවැත්වෙන අතර නියමිත ආකෘතියකට අනුව ලිඛිත ව මාර්ගගත ක්‍රමයටසාකච්ඡාවට දායකත්වය ලබා දීමට අවශේෂ පොදු මහජනතාවට ඉඩ සැලසෙනු ඇත. 

iii. මහජන කෙටුම්පත්: ව්‍යවස්ථාදායකයට අයත් නොවන පුරවැසි සංවිධාන විසින් කෙටුම්පත් කොට අවම වශයෙන් පුරවැසියන් 50,000 ක් විසින් සහාය දක්වන පනත් කෙටුම්පත් ද සංවිචාරණයට ලක් කොට තීරණය කිරීමට කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගත් මහජන මන්ත්‍රණ සභාව වෙත ඉදිරිපත් කළ හැකිය. 

iv. සේවා කාලය සහ වෘත්තීය සහාය: සාමාජිකයන් අතර ප්‍රමාණවත් සංවිචාරණ පරිචයක් ඇති කර ගැනීම සඳහා කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරාගත් මන්ත්‍රණ සභාවේ සාමාජිකයින්සාමාන්‍යයෙන් වසර දෙකක් සේවය කළ යුතු අතර හැම වසරක් පාසා ම ඉන් හරි අඩක් අලුතින් කුසපත් ඇද තෝරා යුතුය. එසේ කිරීමේ දී වසරක් පාසා ඉවත් ව යා යුත්තේ අනුපිළිවෙළට වයසින් වැඩි අයගෙන් සමන්විත වන හරි අඩයි.කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා පත්වන සාමාජිකයන් සේව්‍යයන් විසින් සිය සේවා ස්ථාන වලින් වැටුප් රහිත නිවාඩු දී මුදා හැරිය යුතු අතර සේවා කාලය අවසන් වූ පසු ජේෂ්ඨත්වයට හා විශ්‍රාම පාරිතෝෂික  වලට පාඩුවක් නොවී අදාළ සේව්‍යයන් විසින් නැවත සේවයේ පිහිටුවිය යුතුය. කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගන්නා සාමාජිකයන්ට ඔවුන්ගේ මහජන මන්ත්‍රණසභා සේවය කරන කාලසීමාවේ දී තමාගේ වියහියදම් අපහසුවකින් තොරව දරා ගැනීමට ප්‍රමාණවත් දීමනාවක් ගෙවිය යුතුය. කුසපත් ඇදීමෙන් තේරී පත්වන සභිකයන්ට සංවිචාරණය ප්‍රමුඛ ඔවුන් විසින් ඉටු කළ යුතු ව්‍යවස්ථා දායක කටයුතු පිළිබඳ පුළුල් පුහුණුවක්, වෘත්තීය පරිචයක් සහිත සහායක කාර්ය මණ්ඩලයක් සහ විෂය විශේෂඥයින්ගේඋපදේශන සඳහා පහසුකම් ලැබිය යුතුය. 

5. මාර්ගෝපදේශක මූලධර්ම සහ ක්රමවේදයන්:

කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගන්නා මන්ත්‍රණ සභාවෙ සංවිචාරණීය කටයුතු ඵලදායක ලෙස ඉටු කිරීම සඳහා අවශ්‍ය සංවිචාරණීයමූලධර්ම, සාමාජිකයන්ගේ සදාචාරීය චර්යාව හා විනය, කුසපත් ඇදීම පිළිබඳ තේරීම් හා ඉවත් කිරීම පිළිබඳ නිර්ණායක, මහජන උපදේශනක්රියා පටිපාටි සහ ක්රමවේදයන් කුසපත් ඇදීමේ තෝරා ගන්නාසභා පිළිබඳ දැනටමත් කර ඇති අධ්‍යන ඇසුරෙන් සාකච්ඡා හරහා නිර්ණය කර ගත යුතු වේ. 

කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගන්නා සංවිචාරණීය ව්‍යවස්ථාදායක සභාවක පරමාර්ථය විය යුත්තේ රටේ දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය සැකසීමේ ලා නිරන්තර මහජන පාලනය සහතික කර දීමයි. ආණ්ඩු බලය අත්පත් කර ගැනීම ඒකායන අරමුණ කර ගනිමින්මැතිවරණයෙන් තෝරා පත්වන නියෝජිත සභාවලින් එය වෙනස්වන්නේ මේ මූලික පරමාර්ථ ම නිසයි. සිය දේශපාලන ක්‍රියාව වසර පහකට වරක් ඡන්දය භාවිතා කොට ඒ අතරතුර දේශපාලනික වඅකර්මණ්‍ය වීමට නියමිත පුරවැසි මහජනතාවට ඒ වෙනුවට කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගන්නා වසරකට වරක් යාවත්කාලීන වෙන මහජන මන්ත්‍රණ සභාවක් හරහා රටක දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය මෙහෙයවීමේ ලා නිරන්තර මහජන සහභාගිත්වය සහතික කළ හැකිවීම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ප්‍රතිෂ්ඨාපනය කිරීමේ සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ජන සන්තකකිරීමේ පලදායි ක්‍රමයකි.

මැතිවරණයක දී ඡන්දය භාවිතා කරන ලක්ෂ සංඛ්‍යාත ඡන්ද සංඛ්‍යාවකින් තමන්ට සිතැඟි පරිදි  බලපෑමක් කළ හැක්කේ හුදෙක් තමාගේ ම ඡන්දයට පමණක් බව දන්නා ඡන්දදායකයෙකුට ඡන්දයට ඉදිරිපත් වන අපේක්ෂකයෙකුගේ හෝ පක්ෂයක හෝ ප්‍රතිපත්ති වල ඵල විපාක ගැන හොඳ අවබෝධයක් ලබා ගැනීමේ දැඩි අවශ්‍යතාවක් නැත. ඒ නිසා සාමාන්‍ය පුරවැසියන්ගේ නැඹුරුව එකී ප්‍රතිපත්ති පිළිබඳව වැඩි තැකීමක් නොමැතිව රැළ යන අත බල ඡන්දය දීමයි.

දේශපාලන විද්‍යාවේදී එය හැදින්වෙන්නේ සබුද්ධික නො දැනුවත්කම(rational ignorance) යනුවෙනි. එහෙත් තෝරා පත්වීමට සැමට සමාන අවස්ථාවන් ලැබෙන කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගන්නා මහජන මන්ත්‍රණ සභාවකට පත්වන පුරවැසියා අනෙකුත් පුරවැසියන් වෙනුවෙන් සිය වගකීමේ බැරෑරුම් කම සලකා තම මනාපය පල කිරීමට පෙර ප්‍රස්තුත කාරණය මැනවින් හදාරා කුඩා කණ්ඩායම් සාකච්ඡාවල දී අනෙකුත්.  සාමාජික පුරවැසියන්ගෙන් සහ විෂය විශේෂඥයන්ගෙන් අවශ්‍ය පැහැදිලි කිරීම් ලබාගෙන වෘත්තීය කාර්ය මණ්ඩලයක සහයෙන් සක්‍රිය ලෙස සංවිචාරණයට සහභාගිවීමට පෙලඹෙයි. කුසපත් ඇදීමෙන් තෝරා ගන්නා සාමාන්‍ය ජනතාවට දැනුවත් දේශපාලන තීන්දු ගත හැකි ද යන ප්‍රශ්නය මුල් කොට කළ බොහෝ ශ්‍රාස්ත්‍රීය සමීක්ෂණවල දී ප්‍රස්තුත වූ විෂය කරුණු අලළා සංවිචාරණයට පෙර සංවිචාරණය අතරතුර සහ සංවිචාරණය අවසානයේ දී එකම ප්‍රශ්නාවලිය යොදා කරන ලද සමීක්ෂණවලින් පෙන්නුම් කරන්නේ සහභාගි වන්නන්ගේ දැනුම හා ආත්ම විශ්වාසය සංවිචාරණය අවසානය වන විට ආරම්භයට වඩා විශිෂ්ට ලෙස වැඩි වූ  බවයි.

යෝජිත ද්වි මණ්ඩල පාර්ලිමේන්තුව මගින් රාජ්‍ය ව්‍යුහය වඩ වඩා  ප්‍රජාතන්ත්‍රීකරණයට ලක් වන විට රටේ දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය තුළ  සමාජ සාධාරණත්වය පිළිබඳ ඉල්ලීම්වලට වැඩි ප්‍රමුඛත්වයක් දීමට සිදුවීම බලාපොරොත්තුවිය යුත්තකි.  නිරවද්‍ය තොරතුරු ලබාගැනීමේ ව්‍යවස්ථාපිත කොන්දේසිය යොදා ගනිමින් මහජන මන්ත්‍රණ සභාව හරහා දැනුවත් සාමූහික සංවිචාරණයකට සහභාගි වීමෙන් සිය ව්‍යවස්ථාදායක බලය සෘජු ව භාවිතා කිරීමට සාමාන්‍ය ජනතාවට හැකි වේ. එවිට අත්‍යවශ්‍ය ප්‍රතිසංස්කරණවලට ඉතසිතින් සහයෝගය දැක්වීමටත් ඊට එරෙහිව සමාජ සාධාරණත්වය නො තකමින් ස්වාර්ථයම සලකා ධනවත් සහ බලවත් කොටස් විසින් ඉදිරිපත් කරන යෝජනා සවිඥානිකව ප්‍රතික්ෂේප කිරීමටත් මහජනතාව පෙලඹෙනු ඇත. 

විජයානන්ද ජයවීර – 22/06/2024

යෝජිත කියවීම්:

විජයානන්ද ජයවීර- සංවිචාරණීය සමාජයක්  (5 වැනි පරිච්ඡේදය – “නියෝජනය වෙනුවට සංවිචාරණය අයිස්ලන්ත අත්දැකීම” සහ 6 වැනි පරිච්ඡේදය – “මොංගෝලියානු අත්දැකීම සහ සංවිචාරණයේ කොන්දේසි”) 

James Fishkin (2018) : Democracy When the People are Thinking ( 2018) Oxford University Press: Oxford

Ted Wachel (2020): True Representation; How Citizens’ Assemblies and Sortition will save the Democracy, The Pipers Press: Pipersville

https://deliberation.stanford.edu

Republished From: https://jayavoice.com/2024/06/24/%e0%b6%b4%e0%b7%8a%e0%b6%bb%e0%b6%a2%e0%b7%8f%e0%b6%ad%e0%b6%b1%e0%b7%8a%e0%b6%ad%e0%b7%8a%e0%b6%bb%e0%b7%80%e0%b7%8f%e0%b6%af%e0%b6%ba-%e0%b6%a2%e0%b6%b1-%e0%b7%83%e0%b6%b1/

The post ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ජන සන්තක කිරීම appeared first on Asia Commune.